✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«امام» کار را برای خدا انجام داد
🔹مظهر معنویت در #امام_بزرگوار، در درجه‌ی اول، #اخلاص خود او بود. امام کار را برای #خدا انجام داد. از اول، هر چه که احساس میکرد #تکلیف_الهی اوست، آن را انجام می داد. از فداکاری در این راه، امام ابا نکرد. از شروع مبارزات در سال ۱۳۴۱، امام این‌جور عمل کرد؛ با تکلیف پیش رفت. به مردم و مسئولین هم این درس را بارها گفت و تکرار کرد که آنچه مهم است، #تکلیف است. ما تکلیف را انجام می دهیم، ترتّب نتیجه بر کار ما دست خداست.
🔹بنابراین مظهر مهم معنویت در رفتار امام، «اخلاص» او بود. برای خاطر تعریف و تمجید این و آن، حرفی نزد، کاری نکرد، اقدامی نکرد. آنچه که برای #خدا انجام داد، به وسیله‌ی خدای متعال به آن برکت داده شد؛ ماندگار شد. خاصیت اخلاص این است. امام همین توصیه را به #مسئولین هم تکرار می‌کردند. امام ماها را امر می کردند به این که اهل #توکل باشیم، اهل اعتماد به خدا باشیم، اهل حسن‌ظن به پروردگار باشیم، برای خدا کار کنیم.
🔹خود او اهل #توکل بود، اهل #تضرع بود، اهل #توسل بود، اهل استمداد از خدا بود، اهل #عبادت بود. بعد از پایان ماه رمضان، انسان وقتی امام را می‌دید، به طور محسوسی در او احساس نورانیت می کرد. از فرصت های زندگی برای #تقرب به خدای متعال، برای پاکیزه کردن دل و جان مطهرِ خودش استفاده می کرد. دیگران را هم امر می کرد و می‌گفت: ما در محضر خدا هستیم. عالَم، محضر خداست.
🔹عالَم، محل حضور جلوه های الهی است. همه را به این راه سوق می‌داد. خود او اهل رعایت #اخلاق بود، دیگران را هم به اخلاق سوق می‌داد. بخش مهمی از #معنویت در #اسلام عبارت است از اخلاق، دوری از گناه، دوری از تهمت، دوری از سوء ظن، دوری از غیبت، دوری از بددلی، دوری از جداسازی دلها از یکدیگر. خود امام بزرگوار این چیزها را رعایت می کرد، به مردم هم سفارش می کرد، به مسئولین هم سفارش میکرد.
بیانات رهبر معظم انقلاب در مراسم سالگرد رحلت امام خمینی (ره) ۹۰/۳/۱۴
منبع: وبسایت دفتر حفظ و نشر آثار معظم له
#امام_خمینی #امام_خامنه_ای
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️علماى اهل سنت درباره شخصیت امام سجاد (علیه السلام) چه دیدگاهى دارند؟
🔸با رجوع به کتاب هاى #مورّخین و صاحبان تراجم و رجال پى مى بریم که #امام_سجاد (علیه السلام) نزد آنان از جلالت و احترام خاصى برخوردار بوده است. در اینجا به برخى از این عبارات اشاره مى کنیم:
1⃣«ابن عساکر شافعى دمشقى»
🔹او میگوید: «کان على‌بن‌الحسین ثقة مأموناً، کثیر الحدیث، عالیاً، رفیعاً، ورعاً...»؛ [۱] (#على‌بن‌الحسین مردى #ثقه، #امین، #کثیر_الحدیث، #عالى، #رفیع و #پرهیزکار بود...).
2⃣«محمّد ابن سعد»
🔹او نیز همین عبارت را در مورد #امام_سجاد (علیه السلام) آورده است. [۲]
3⃣«ابن حجر عسقلانى»
🔹«على بن الحسین بن على بن ابى طالب، زین العابدین، ثقة، ثبت، عابد، فقیه، فاضل، مشهور. قال ابن عیینه عن الزهرى: ما رأیت قرشیاً افضل منه»؛ [۳] (#على‌بن‌الحسین بن على بن ابى طالب، زین العابدین، ثقه، ثبت، #عابد، #فقیه، #فاضل و #مشهور بود. ابن عیینه از زهرى نقل کرده که من در میان قریش، کسى را افضل از او ندیدم).
4⃣«ابن حجر هیتمى»
🔹«و زین العابدین هذا هو الّذی خلف اباه علماً وزهداً وعبادة... و کان زین العابدین عظیم التجاوز والعفو والصفح...»؛ [۴] (و #زین_العابدین، او کسى است که جانشین پدرش در #علم و #زهد و #عبادت بود... او #زینت #عبادت_کنندگان بوده و بزرگوار، و داراى #گذشت و #بخشش بود...).
5⃣«یعقوبى»
🔹«کان افضل الناس و اشدّهم عبادة، و کان یسمّى «زین العابدین»، وکان یسمّى ایضاً «ذا الثّفنات» لما کان فی وجهه اثر السجود»؛ [۵] ([امام سجاد (علیه السلام)]، #افضل_مردم و #عابدترین آنان بود، لذا او را #زین_العابدین نامیدند. و نیز او را صاحب پینه ها (ذوالثفنات) نامیده اند، به جهت این که در پیشانى او #آثار_سجده بود).
6⃣«محیى الدین بن یحیى بن شرف نووى»
🔹«واجمعوا على جلالته فی کل شىء»؛ [۶] (#بزرگان بر #جلالت قدر او [امام زین العابدین (علیه السلام)] ـ در هر چیزى #اجماع نموده اند).
7⃣«نسّابه معروف به ابن عنبه»
🔹«و فضائله اکثر من ان تحصى او یحیط بها الوصف»؛ [۷] (#فضایل او بیش از آن است که به #شمارش درآید یا مردم از آن مطّلع شوند).
8⃣«شبراوى»
🔹«کان ـ (رضی الله عنه) ـ عابداً، زاهداً، ورعاً، متواضعاً، حسن الاخلاق»؛ [۸] (او انسان #عابد، #زاهد، #باورع، #متواضع و داراى #حُسن_اخلاق بود).
9⃣«ابن تیمیه حرّانى»
🔹«امّا على بن الحسین فمن کبار التابعین و ساداتهم علماً و دیناً... و له الخشوع و صدقة السرّ و غیر ذلک من الفضائل ما هو معروف»؛ [۹] (امّا #على‌بن‌الحسین؛ او بزرگترین تابعین و سادات آنان در #علم و #دیانت بود... او در #خشوع و #صدقه_پنهانى و دیگر #فضایل به حدّى رسیده بود که نزد همه معروف بود).
🔟«محمّد بن طلحه شافعى»
🔹«هذا زین العابدین، قدوة الزاهدین و سید المتقین و امام المؤمنین شیمته تشهد له انّه من سلالة رسول الله (صلى الله علیه و آله)، و سمته یثبت قربه من الله. و ثفناته تسجل له کثرة صلاته و تهجّده. و اعراضه عن متاع الدنیا ینطق بزهده فیها...»؛ [۱۰] (او #زین_العابدین، مقتداى زاهدین و سید متقین و #امام_مؤمنین بود. کسى که رفتارش گواهى مى داد که از #سلاله‌رسول‌خدا (صلى الله علیه وآله) است. نشانه اش ثابت مى کرد که او مرتبط با خدا است. و #پینه‌هاى‌پیشانى‌اش سند کثرت نماز و #تهجّدش بود. و اعراض او از متاع دنیا، بر #زهد او از دنیا گویا بود...).
پی نوشت‌ها؛
[۱] تاریخ دمشق، ج۳۶، ص۱۴۲؛ [۲] الطبقات الکبرى، ج۵، ص۲۲۲؛ [۳] تقریب التهذیب، ج۲، ص۳۵؛ [۴] صواعق المحرقة، ص۱۱۹؛ [۵] تاریخ یعقوبى، ج۳، ص۴۶؛ [۶] تهذیب اللغات و الأسماء، ج۱، ص۳۴۳؛ [۷] عمدة الطالب، ص۱۹۳؛ [۸] الاتحاف بحبّ الأشراف، ص۴۹؛ [۹] منهاج السنة، ج۲، ص۱۳۳، چ۱؛ [۱۰] مطالب السؤول، ج۲، ص۴۱
📕اهل بیت از دیدگاه اهل سنت، على اصغر رضوانى، مسجد مقدس جمکران، قم، ۱۳۸۵ش، ص ۶۱
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام_سجاد
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️هدف زندگی انسان
🔹مبدأ و نقطه آغاز تمام انحرافات و گمراهی‌ها و محرومیت های معنوی انسان، عدم درک صحیح #فلسفه‌حیات‌انسان در این #دنیا است؛ و اگر نداند یا فراموش کند که خدای متعال او را برای چه آفریده و در این سرای به او زندگی بخشیده و این همه امکانات در اختیارش نهاده است، زمینه چالش های بعدی را فراهم می سازد. از دیدگاه #قرآن هدف نهایی و مقصد عالی زندگی و خلقت انسان، #کمال و #قرب_الهی و آمادگی برای حیات اخروی و لقای الهی و #سعادت_جاودانی و وصول به مبدأ نور هستی است؛
🔹همان‌گونه که جنین در رحم مادر، خود را برای زندگی کردن در دنیا کامل و آماده می‌کند، #انسان نیز باید خود را برای زندگی در #برزخ و #حیات_اخروی، کامل و آماده سازد. #قرآن_کریم در چندین آیه اولاً زندگی انسان را هدف‌دار می‌داند: «أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّما خَلَقْناکُمْ عَبَثاً» [۱] (آیا می‌پندارید که شما را بیهوده آفریده‌ایم؟). و ثانیاً هدف نهایی خلقت انسان را بازگشت به سوی خدا دانسته و فرموده است: «وَ أَنَّ إِلى رَبِّکَ الْمُنْتَهى» [۲] (و اینکه پایان [همه امور] به سوی پروردگار توست). «إِنَّ إِلى رَبِّکَ الرُّجْعى» [۳] (بی تردید بازگشت به سوی پروردگار توست). یعنی انتهای سیر #انسان، به سوی #پروردگار است.
🔹البته به دلیل اینکه پروردگار عالم #انسان را به واسطه صفات خود پرورش میدهد، و ربوبیت او توسط صفات انجام می‌پذیرد، لذا می‌توان گفت: هدف نهایی زندگی انسان، «نزدیک شدن یا آراسته شدن به #صفات_خداوند و دور شدن از #صفات_شیطان» است، و در این راستا نیز تعبیراتی همچون «به کمال رسیدن»، «قرب به خدا»، «به خدا رسیدن»، «مظهر خدا شدن» و «به رنگ خدا درآمدن» که در جای‌جای ادبیات دینی و آموزه های اخلاقی مطرح میشود، همه در نهایت به همین حقیقت - آراسته شدن به صفات و کمالات الهی و دور شدن از صفات شیطانی - بازمی‌گردد و خلاصه میشود.
🔹همچنین از #قرآن_کریم استفاده میشود که این هدف، محقق و میسر نمیشود، مگر با عبودیت و #بندگی_خالصانه خدای متعال: «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِیعْبُدُونِ» [۴] (و جن و #انسان را نیافریدم، جز آنکه مرا بپرستند). «وَ ما أُمِرُوا إِلَّا لِیعْبُدُوا اللهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ حُنَفَاءَ» [۵] (در حالی که فرمان نیافته بودند، جز آنکه #خدا را بپرستند، و #ایمان و #عبادت را برای او از هرگونه شرکی خالص کنند، و حق‌گرا باشند).
🔹پس اگر کسی به #آخرت و حیات پس از مرگ معتقد شد، و فهمید که هدف نهایی زندگی، آراسته شدن به صفات و کمالات الهی و آمادگی برای سفر آخرت و زندگی در عالم برزخ و سپس محشور شدن در قیامت و رسیدن به #پاداش و #جزا است، و خود را در مسیر #بندگی و عبودیت حق‌تعالی قرار داد، چنین فردی به راستی از #خواب_غفلت بیدار شده است، آنگاه تمام زندگی‌اش به #درستی و در همین راستا سامان می‌یابد، و از حیرت و #گمراهی و سرگشتگی نجات خواهد یافت، و به #آرامش_واقعی میرسد، ولی اگر چنین نشد، پایانی برای سرگشتگی و بی‌قراری انسان متصور نیست.
🔹بنابراین تنها کسانی که در مسیر عمل به #احکام_دین و حفظ ارزشهای اعتقادی و تخلق به صفات الهی و #فضایل_اخلاقی حرکت و تلاش می‌کنند، از منظر دین و اخلاق، فرد بیدار و هشیار تلقی می‌شوند، و سایر مردمان که تلاش و کوشش آنان، تنها در محدوده پرورش تن و بهره‌مندی از #امور_مادی و وصول به منافع و مطامع و #لذت‌های_دنیوی و مال و مقام و شهرت خلاصه میشود و نسبت به خودسازی دینی و کمال انسانی و انجام وظایف فردی و اجتماعی و عبادی و آماده شدن برای سفر آخرت بی‌توجه‌اند، در #خواب_غفلت و بی‌خبری زندگی خود را سپری می‌نمایند.
پی نوشت‌ها؛
[۱] سوره مومنون، آیه ۱۱۵
[۲] سوره نجم، آیه ۴۲
[۳] سوره علق، آیه ۸
[۴] سوره ذاریات، آیه ۵۶
[۵] سوره بینه، آیه ۵
منبع: پرسمان
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️فلسفه «عبادات» چیست؟
🔹بى شك، #خداوند_متعال از عبادت ما و فرشتگان بى نياز است، و اگر تمام جهانيان، راه ايمان يا كفر را پيش گيرند چيزى بر جلال او افزوده يا از آن كاسته نمى شود. از این رو #قرآن_کریم می فرماید: «إِنْ تَكْفُرُوا أَنْتُمْ وَ مَنْ فِى الْاَرْضِ جَمِيعاً فَإِنَّ اللهَ لَغَنِىٌّ حَمِيدٌ»؛ [۱] و نيز مى فرمايد: «وَ مَنْ كَفَرَ فَإِنَّ اللهَ غَنِىٌّ عَنِ الْعَالَمِينَ». [۲]
🔹هر كس هر چيز دارد از بركات ذات پاك پروردگار و رشحه اى از رشحات وجود اوست، بنابراين #مخلوق كارى نمى تواند انجام دهد كه بر عظمت خالق بيفزايد، و از اينجا به خوبى مى توان نتيجه گرفت كه فلسفه و فايده #احكام، عموماً، و #عبادات خصوصاً به خود #انسانها باز مى گردد. «عبادات»، فلسفه مشترك و فلسفه خاص دارد؛
🔹«فلسفه مشترك عبادات»، #خضوع و #تواضع در پيشگاه خدا و شكستن بت كبر و غرور و سركشى و طغيان است. افزون بر اين، #عبادات، انسان را به #ياد_خدا مى اندازد، و #قلب و #روح را زنده نگاه مى دارد، و آثار #غفلت و بى خبرى را مى زدايد، و بدين ترتيب #عبادات انسان را هميشه در مسير عبوديّت و #بندگى حق نگاه مى دارد.
🔹اضافه بر اين، هر يك از عبادات، «فلسفه ويژه» خود را نيز دارد؛ #نماز نهى از فحشا و منكر مى كند، و #روزه مبارزه با هواى نفس را تقويت مى نمايد، و #زكات، اختلاف طبقاتى را از بين مى برد يا كاهش مى دهد، #حجّ باعث اتّحاد صفوف مسلمانان و قوّت و قدرت اسلام مى گردد، و در روايات اسلامى كه در باب فلسفه احكام آمده به همه اين امور اشاره شده است. [۳]
پی نوشت‌ها؛
[۱] سوره ابراهيم، آيه ۸
[۲] سوره آل عمران، آيه ۹۷
[۳] ر ک: نهج البلاغة، صبحی صالح، هجرت، قم، ۱۴۱۴ق، چ اول، ص ۵۱۲، (حکمت ۲۵۲)
📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية، تهران ۱۳۸۶ش، چ اول، ج ۷، ص ۴۴۱
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#عبادت #بندگی
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️پاسخ امام علی (علیه السلام) برای ديدن خدايی كه ديده نمى شود چه بود؟
🔹از روايات مختلف در شرح حال #امام_علی(ع) استفاده میشود كه حضرت بارها میفرمود: «سَلُونِي قَبْلَ أَنْ تَفْقِدُونِي»؛ (هر #مطلبى را كه میخواهید از من #سؤال كنيد پيش از آنكه از ميان شما بروم) و به اين ترتيب #آمادگى خود را براى #پاسخ به هر #سؤال - چه مربوط به #دين و چه #دنياى مردم باشد - بيان میفرمود؛ حتى بعد از آنكه ضربه هولناك #ابن_ملجم بر فرق مباركش وارد شد در ملاقاتى كه با توده هاى مردم در بستر شهادتش داشت، همين جمله را تكرار فرمود!!
🔹از جمله مواردى كه حضرت اين جمله را بيان فرمود هنگامى بود كه بر كرسى خلافت ظاهرى نشست و براى مردم خطبه اى خواند و در ضمن آن خطبه، جمله «سَلُونِی قَبْلَ أَنْ تَفْقِدُونِی» را تكرار فرمود و بر اين معنا تأكيد كرد كه مخصوصاً از تمام #آیات_قرآن و زمان و شأن نزول و ناسخ و منسوخ و محكم و متشابه آن با خبرم. در اين هنگام، «ذعلب يمانى» كه مردى شجاع و فصيح بود برخاست و سؤال كرد: ای #امیرمومنان آیا #پروردگارت را دیده ای؟ و #امام (عليه السلام) با زيبايى تمام به پاسخ او پرداخت؛ «أَفَاَعْبُدُ مَا لَا أَرَى؟» [۱] (آيا ممكن است كسى را كه نمى بينم #عبادت كنم؟!).
🔹به اين معنا كه #عبادت، فرع بر #معرفت است و #معرفت درجاتى دارد كه بالاترين درجه آن #درجه_شهود است و حضرت در اين سخن به #مرحله‌عالى‌عبادت خود نظر دارد كه آن را همراه با مشاهده #ذات‌پاك‌پروردگار می‌شمرد. ذعلب در فكر فرو رفت كه منظور حضرت در اينجا كدام مشاهده است؟ آيا مشاهده حسّى است كه قائلان به جسميت خداوند (مجسّمه) عقيده دارند؟ يا مشاهده #روحانى و #معنوى میباشد كه چيزى برتر از مشاهده عقلى است؟ لذا بلافاصله سؤال كرد: «وَ كَيْفَ تَرَاهُ؟» (چگونه خدا را مى بينى؟)
🔹 #امام(ع) در پاسخ او سخنى گفت و پرده از روى #حقايقى برداشت و همه #مخاطبان حتى ذعلب را تحت #تأثيرفوق‌العاده قرار داد تا آنجا كه ذعلب در پايان اين سخن، مدهوش شد و بوى گلش چنانش مست كرد كه دامنش از دست برفت. حضرت چنين فرمود: «فقال: لَا تُدْرِكُهُ الْعُيُونَ بِمُشَاهَدَةِ الْعِيَانِ، وَ لكِنْ تُدْرِكُهُ الْقُلُوبُ بِحَقَائِقِ الْإِيمَانِ» (#چشمها هرگز او را آشكارا نبيند، اما #قلبها با نیروی #حقايق_ایمان، وى را درك میكند). منظور از حقايق ايمان، #اصول_اعتقادى و #معارف_حقّه است.
🔹براى توضيح اين سخن بايد به اين نكته توجّه كرد كه مشاهده بر سه گونه است:
1⃣ #مشاهده_حسّى كه با چشم صورت میگیرد.
2⃣ #مشاهده_عقلى كه انسان از طريق #استدلال به آن میرسد و حقايقى را همچون آفتاب با چشم دل مى بيند؛ آنگونه ـ كه به گفته مرحوم مغنيه در «شرح نهج البلاغه» ـ كسانى مانند #نيوتون مشاهده كردند؛ از افتادن يك سيب از درخت به روى زمين، #قانون_جاذبه را كه هرگز با چشم سر ديده نمیشود مشاهده كرد و به آن پى برد.
3⃣ #شهود_باطن و درون كه يك نوع #ادراك_باطنى است؛ اما نه استدلالى. انسان با #چشم_دل واقعيت موجود را مى بيند و آن را باور میكند، بى آنكه احتياج به استدلالى داشته باشد و اين درك و ديدى است كه تا انسان به آن نرسد فهم آن مشكل است. اين موضوع، نمونه هاى فراوانى در #قرآن و #روايات_اسلامى دارد.
🔹درباره #حضرت_ابراهيم(ع) میخوانیم: خداوند #ملكوت_آسمانها و زمين را به او نشان داد: «وَ كَذَلِكَ نُرِى إِبْرَاهِيمَ مَلَكُوتَ السَّماوَاتِ وَ الْأَرْضِ». [۲] درباره #حضرت_يعقوب (ع) میخوانيم: هنگامى كه برادران #يوسف(ع)، پيراهن وى را در مصر از او گرفتند و حركت كردند، يعقوب (ع) گفت: «إِنِّى لاَجِدُ رِيحَ يُوسُفَ» [۳] (من #بوى_يوسف را احساس میكنم).
🔹در تاريخ اسلام آمده كه: «#پيامبر_اكرم (ص) به هنگام حفر خندق، قبل از شروع جنگ احزاب، زمانى كه كلنگ را بر سنگى كه مانع پيشرفت كار خندق شده بود در سه نوبت فرو كوفت و جرقه هایى پريد، فرمود: من كاخ كسرى و قصر قيصر و قصرهاى صنعا در يمن را ديدم كه به روى اصحاب من گشوده میشود». [۴] #امام_علی(ع) بارها در #نهج_البلاغه از #آينده خبر میدهد و در بعضى موارد میفرماید: «فلان گروه را مى بينم كه چنين و چنان خواهند كرد».
🔹حتى بعضى از #مؤمنان_مخلص به چنين كشف و شهودى نايل میشدند. داستان جوان پاكدلى كه صبحگاهان در صف جماعت پيامبر اكرم(ص) بود معروف است كه مى گفت: «هم اكنون بهشتيان را در بهشت و دوزخيان را در جهنم مى بينم!» و #پيامبر(ص) او را تصديق كرد و فرمود: اين «جوان، بنده اى است كه خداوند، قلبش را به #نور_ايمان روشن كرده است». [۵] و موارد ديگر كه شرح آن در خور كتاب مستقلى درباره كشف و شهود است و همگى دلالت بر اين میكند كه غير از مشاهده حسّى و عقلى، نوع ديگرى از شهود وجود دارد كه برتر از اينهاست. [۶]
#مآخذدرمنبع‌موجوداست
منبع:وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️امام علی (علیه السلام) چه راهکاری را برای به دست آوردن «نشاط» در انجام کارها ارائه می نماید؟
🔹#امام_علی (عليه السلام) در حکمت ۱۹۷ #نهج_البلاغه راه به دست آوردن #نشاط براى انجام كارهاى مهم زندگى را نشان داده و مى فرمايد: «إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ كَمَا تَمَلُّ الاَبْدَانُ، فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِكْمَةِ» (اين #دلها همانند تن ها، خسته و افسرده مى شوند، براى رفع #ملالت و افسردگى آنها #سخنان_حكمت‌آميز و #زيبا و #ظريف انتخاب كنيد). اين يك واقعيت است كه #روح و #جسم بر اثر كارهاى مختلف #خسته مى شوند، زيرا توان و #نيروى_انسان محدود است و اين محدوديت سبب #خستگى جسم و جان مى گردد.
🔹اما خداى متعال كه #انسان را براى ادامه زندگى آفريده به وى قدرتى داده كه مى تواند جوششى از درون ايجاد كند و اين جوشش، نيرو و #توان_جديدى براى كارهاى مجدد به او بدهد. براى اين كه اين جوشش در زمان خستگى و ناتوانى شتاب گيرد بايد از وسايل تفريح استفاده كرد. #تفريحات_مادى و انواع #ورزش ها، #جسم را نيرو مى بخشد و #تفريحات_معنوى، لطيفه ها، #مزاح ها، شعرهاى زيبا، داستان های نشاط آور و لطائف الحكم، #خستگى_روح را مى زدايد، و به انسان براى #عبادت و اطاعت پروردگار و #مديريت_كارهاى زندگى و تحقيق و كشف مطالب علمى نيرو مى دهد.
🔹از قديم معمول بوده كه در ميان ساعات درس، #زنگ_تفريح مى گذاشتند، براى اين كه خستگى و ملالت را از دانش آموز و دانشجو بگيرند. روايات، مزاح كردن را از آداب مستحبِ سفر دانسته البته مزاحى که به دور از #افراط و آلودگى به گناه باشد. مرحوم علامه طباطبايى بحر العلوم در اشعار فقهى خود مى گويد. «وَ أكْثِرِ الْمِزاحَ فِى السَّفَرِ إذا * لَمْ يَسْخَطِ الرَّبَ وَ لَمْ يَجْلِبْ أذَىً» (در سفرها #مزاح زياد كن، مزاحى كه سبب خشم خدا نشود و موجب آزار كسى نگردد).
🔹اين شعر برگرفته از حديثى از پيغمبر اكرم (صلى الله عليه و آله) است كه مى فرمايد: شش چيز است كه #نشانه_شخصيت انسان است سه چيز در حضر و سه چيز در سفر؛ سه چيز در سفر را به اين صورت بيان فرمود: «فَبَذْلُ الزّادِ وَ حُسْنُ الْخُلْقِ وَ الْمِزاحُ فِی غَيْرِ الْمَعاصی» [۱] (بخشيدنِ بخشى از زاد و توشه به ديگران و حُسن خُلق و #مزاح كردن به صورتى كه موجب #عصيانى نشود). اين موضوع در مورد سفر تأكيد شده؛ زيرا در گذشته، سفرها غالباً آميخته با خستگى هاى جسمى و روحى بوده و اين مزاح ها مى توانست خستگى و ملالت جسمى و روحى را برطرف سازد.
🔹ناگفته پيداست كه #مزاح بايد در حد #اعتدال و خالى از افراط و بى بند و بارى و دور از اذيت و آزار ديگران و آنچه موجب خشم خداوند مى شود باشد. «طرائف» جمع «طريفة» به معناى هر چيز زيبا، دل انگيز و شگفتى آور است و «حِكَم» جمع «حكمت» به معناى علم و دانش و مطالب آموزنده و به معناى عقل است، بنابراين «طرائف الحكم» به معناى نكته هاى لطيف و زيبا است؛ خواه علمى باشد يا ادبى، در قالب شعر باشد يا به شكل نثر، ولى مى توان آن را به قرينه روايات و به اصطلاح از باب «تنقيح مناط» به هر گونه مزاح و سخنانى نشاط انگيز هر چند جنبه علمى نداشته باشد تعميم و تسرّى داد.
🔹در حديثى مى خوانيم كه: «گاه يك مرد عرب بيابانى خدمت پيغمبر اكرم (صلى الله عليه وآله) مى رسيد و هديه اى براى آن حضرت مى آورد. سپس عرض مى كرد: اى رسول خدا؟ «أعْطِنا ثَمَنَ هَدِيَّتِنا»؛ (قيمت اين هديه را لطف كنيد) پيغمبر (صلى الله عليه و آله) با شنيدن اين سخن مى خنديد و گاه هنگامى كه غمگين مى شد مى فرمود: «ما فَعَلَ الاَعْرابِىُ لَيْتَهُ أَتَانَا» [۲] (آن مرد اعرابى كجاست؟ اى كاش! سراغ ما مى آمد)
بار ديگر تأكيد مى كنيم كه نبايد براى رفع خستگى آلوده به #گناه شد، آنگونه كه در دنياى امروز معمول است كه هرگونه سرگرمى سالم و ناسالم را براى رفع خستگى مى پسندند؛ بلكه بايد #تقوا و #اعتدال را در آن رعايت كرد.
🔹اين سخن را با شعرى كه ابن ابى الحديد در شرح اين كلام حكمت آميز مولا آورده پايان مى دهيم: «أفِدْ طَبْعَكَ الْمَكْدُودَ بِالْجِدِّ راحةً * تَجَمُّ وَ عَلِّلْهُ بِشَىء مِنَ الْمَزْحِ - وَ لكِنْ إذا أعْطَيْتَهُ ذكَ فَلْيَكُنْ * بِمَقْدارِ ما يُعْطَى الطَّعامُ مِنَ الْمِلْحِ» [۳] (طبع فرسوده و خسته خود را راحتى ببخش تا راحت پذيرد و به وسيله چيزى از #مزاح آن را درمان كن ولى هنگامى كه اين فرصت را به طبع خود دادى بايد به مقدار نمكى باشد كه در طعام مى ريزند [كه اگر بيش از حد باشد طعام را شور و غير قابل استفاده مى كند]).
#مآخذدرمنبع‌موجوداست
📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه، تهران، ۱۳۸۶ش، چ اول، ج ۱۳، ص ۵۳۱
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#نشاط
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«حضرت زینب» (سلام الله علیها) پرچمدار بصیر عاشورا
🔸خداوند پیامبرانش را برای هدایت انسانها مبعوث کرد و آنها پیام خداوند را ابلاغ کردند. در این میان در طول تاریخ کسانی بودند که وظیفه «تبلیغ دین و اشاعه آن» را به عهده گرفتند. آنها با حمایت از دین خدا جانانه تلاش کردند تا پرچم دین روی زمین نماند. همچنین بودند کسانی که نگذاشتند #دشمنان، نام «خداوند» و «پیامبران» و «ائمه اطهار» را از ذهن انسانها پاک کنند و راه آنها را منحرف سازند.
💠«مبلغ نهضت»
🔹#حضرت_زینب (سلام الله علیها) پس از شهادت #امام_حسین (علیه السلام) پرچم دین را به دوش گرفت و به آگاه سازی و #بصیرت_افزایی مشغول شد. ایشان با «ادله قوی و استدلال‌های محکم» با مردم سخن می‌گفت و آنان را از راهی که #حضرت_سیدالشهدا (عليه السلام) در آن قدم گذاشت، مطلع میکرد و سعی داشت با «اثرِ خون امام حسین» (علیه السلام) #آزادی‌خواهی را به انسانها تعلیم دهد. #حضرت‌زینب‌‌کبری (سلام الله علیها) در مقاطع زمانی و مکانی مختلف با خطابه های آتشین و حماسی خود آن‌چنان در راستای ابلاغ #پیام_عاشورا گام نهاد که همگان را به حیرت واداشت.
🔹سخنان این بانوی باعظمت در مواجهه با #عبیدالله‌بن‌زیاد و #یزید‌بن‌معاویه و در دفاع از حرم رسول خدا (صلی الله علیه و آله) بی‌نظیر است. این بانوی برگزیده اسلام توانست با ابزارها و شیوه‌های گوناگون و #علم و شناخت بی‌کران خود به #بهترین_نحو از حرکت برادر خود #امام_حسین (علیه السلام) دفاع کند، تا آنجا که #امام_سجاد (علیه السلام) زبان به مدح عقیله بنی‌هاشم گشوده است و میفرماید: «ای عمه، تو به حمد الهی #دانشمندی هستی که نزد کسی تعلیم ندیده‌ای و #دانایی هستی که نزد کسی نیاموختی». [احتجاج طبرسی، ص ۱۶۶]
🔹#حضرت_زینب (سلام الله علیها) در غم از دست دادن برادر خود و فرزندان و خویشان صبر کرد تا به #تبلیغ و بصیرت‌افزایی‌اش لطمه وارد نشود. ایشان با اتکا به آیات قرآن و بیانات جد و پدرش میفرمود: «تا آنجا صبر می‌کنم که خود صبر نیز از نوع صبر من عاجز بماند». [خصائص زینبیه، ص ۲۴۶] خداوند نیز پیشاپیش به ایشان و رهروان راهش بشارت بهشت داد و فرمود: «إن الذین قالوا ربنا الله ثم استقاموا تتنزل علیهم الملائکة» [فصلت، ۳۰] (آنان که گفتند پروردگار ما الله است و در این راه #استقامت کردند فرشتگان بر آنان نازل می‌شوند).
🔹رحلت جانگذار #حضرت_زینب (سلام الله علیها) بنا بر اقوال قوی در روز پانزدهم رجب سال ۶۲ هجری، در سن پنجاه و شش سالگی، و یک سال و نیم پس از شهادت امام حسین (علیه السلام) بود. ایشان به برادرش عرض کرد حسین جان، من بعد از تو نمی‌توانم زندگی کنم و همین اتفاق افتاد. «مبلغ نهضت عاشورا» در حالی که پیراهن خونین و چاک‌چاک برادر را در آغوش گرفته بود، از این دنیا هجرت کرد. ایشان از همسرش خواست لحظه مرگ اجازه دهد در زیر نور آفتاب جان دهد.
🔹در اینکه چرا ایشان به #شام سفر کردند اقوال زیادی وجود دارد و دلیلی قطعی در کتب تاریخی دیده نمیشود؛ اما بیشترین احتمالی که برای رفتن ایشان به شام داده میشود این است که چون حضرت با روحیه ظلم ستیزی‌ای که داشت، در هر محفل و مجلسی علیه دستگاه خلافت #یزید سخنرانی و #بصیرت_افزایی میفرمود، به همین خاطر موالیان حکومتی که از شورش مردم هراس داشتند با کسب تکلیف از یزید، ایشان را از مدینه بیرون کردند و این احتمال وجود دارد که حضرت به #شام تبعید شده باشد.
🔹بنا بر نظر برخی دیگر نیز ایشان به #شهادت رسیدند. عمر پربرکت حضرت سراسر در #عبادت و طاعت حضرت حق گذشت. او همواره در شدیدترین بلاها و سخت‌ترین حالات جز آنچه پسند خدا بود، نگفت و جز آنچه #رضای_حق بود، نکرد. از #امام_سجاد (علیه السلام) نقل است: «عمه‌ام #زینب با این همه مصیبت‌های از کربلا تا شام هیچ‌گاه نمازهای مستحبی را ترک نکرد، ولی در یکی از منازل دیدم که آن را نشسته می‌خواند؛ نگران شدم و سبب این کار را پرسیدم، گفت: سه شب است که سهم غذای خود را به اطفال خردسال می‌دهم و امشب از شدت گرسنگی، قدرت بر پای ایستادن ندارم».
منبع: راسخون
#حضرت_زینب
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
⭕️کوشش در بندگی و عبادت
🔹در #طاعت و #خدمت او، هر قدر کوشا باشیم به همان درجه، #متقرب و #منتفع به قرب (بهرمند از تقرب) خواهیم بود. باید بدانیم که هدف باید این باشد که تمام عمر، صرف در #یاد_خدا و #طاعت او و #عبادت باشد، تا به «آخرین درجه قرب مستعد» خودمان برسیم؛ و گرنه بعد از آنکه دیدیم بعضی، به #مقامات_عالیه رسیدند و ما بی‌جهت، عقب ماندیم، #پشیمان خواهیم شد.
📕به سوی محبوب، ص ۴٩
منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت الله العظمی بهجت (ره)
#آیت_الله_بهجت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
⭕️اسلام منادی توحید در جهان
🔹آری، بدون شک #اسلام «منادی توحید» در جهان است. فریاد «لا اله الّا الله» را، فریاد اینکه جز #خدا چیز دیگری شایسته #پرستش و #عبادت، خضوع و کرنش نیست، و #بشر جز در پیشگاه حق در پیشگاه هیچ موجودی اعمّ از مجرّد و مادّی نباید خضوع نماید، این فریاد را #اسلام بر آورد:
🔹« ... تَعَالَوْا إِلَىٰ كَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَيْنَنَا وَ بَيْنَكُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللهَ وَ لَا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئًا وَ لَا يَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللهِ... » [۱[ (...بیایید به سوی سخنی که میان ما و شما یکسان است [و همه کتاب های آسمانی و پیامبران آن را ابلاغ کردند] که جز #خدای_یگانه را نپرستیم، و چیزی را شریک او قرار ندهیم، و بعضی از ما بعضی را اربابانی به جای خدا نگیرد...).
🔹این آیه همان آیه‌ای است که #رسول_اکرم (صلی الله علیه و آله) به عنوان بخشنامه به نام سران جهان آن روز فرستاد.
پی نوشت:
[۱] قرآن کریم، سوره آل عمران، آيه ۶۴
📕امدادهای غیبی در زندگی بشر، (نسخه سایت) مرتضی مطهری، ص ۱۷
منبع: پورتال جامع استاد شهید مطهری
#شهید_مطهری
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️تاريخ چگونه از «امام كاظم» (عليه السلام) و جايگاه ايشان در امت اسلامی ياد کرده است؟ (بخش اول)
🔹هفتمین امام شیعه امامیّه، #امام_موسی_کاظم (علیه السّلام) است که مسلمانان، به ویژه شیعیان، او را به دلیل حلم و بردباری اش در برابر معاندان و فرونشاندن غیظ و خشم خویش در مقابل دشمنان [۱]، لقب #کاظم داده اند. تولّد آن حضرت به سال ۱۲۸ - و در منابع اندکی ۱۲۹ - در «ابواء» - که منطقه ای است میان مکه و مدینه - از مادری با نام «حمیده بربریه» [۲] بوده است. ماه تولد در هیچ منبعی نیامده و تنها به سال اکتفا شده است. [۳] شهادت ایشان در بیست و پنجم رجب [۴] سال ۱۸۳ در بغداد، در زندان حاکم ستمگر عباسی، #هارون_الرشید، صورت گرفته است. برخی روز شهادت را پنجم و برخی ششم ماه رجب دانسته اند. [۵]
🔹#امام_کاظم (علیه السّلام) پس از شهادت پدر بزرگوارش در سال ۱۴۸، رهبری شیعیان را بر عهده گرفت و عمر شریف خود را در #مدینه و #بغداد گذراند. در میان شخصیّت های علوی موجود در عصر آن حضرت، کسی را توان برابری با وی نبوده، و از نظر #علم و #تقوا و #زهد و #عبادت سرآمد روزگار خویش به شمار می آمد. «شیخ مفید» درباره آن حضرت می گوید: «کان أبو الحسن موسی (علیه السّلام) أعبد أهل زمانه و أفقههم و أسخاهم کفّاً و أکرمهم نفساً». [۶] (#ابوالحسن_موسی (علیه السّلام) پرستنده ترین و سخی‌ترین و با شخصیّت ترین اهل زمان خود بود).
🔹«شیخ طبرسی» می نویسد: «کان علیه السّلام أحفظ النّاس لکتاب الله ... و کان النّاس بالمدینة یسمّونه زین المجتهدین». [۷] (آن حضرت حافظ ترین مردم نسبت به کتاب خدا بود ... و مردم مدینه او را زینت کوشندگان در عبادت خدا می نامیدند). «ابن ابی الحدید» درباره آن حضرت چنین می نویسد: «جمع من الفقه و الدّین و النّسک و الحلم و الصّبر». [۸] (#فقاهت، #دیانت، #عبادت و #بردباری و #شکیبایی، همه در آن حضرت جمع بود). «یعقوبی»، مورّخ شهیر، درباره وی می نویسد: «و کان موسی بن جعفر من أشدّ النّاس عبادة». [۹] (#موسی‌بن‌جعفر (علیه السّلام) عابدترین مردم زمان خود بوده است).
🔹در «شذرات الذّهب» آمده است: «کان صالحاً عابداً جواداً حلیماً کبیر القدر». (آن حضرت از #صالحان، #عابدان، #سخاوتمندان و #بردباران بود و شخصیّتی بس بزرگ داشت). همانجا از قول «ابو حاتم» نقل می کند که گفت: «ثقة امام من أئمّة المسلمین». [۱۰] (آن حضرت مورد وثوق و #امامی از ائمه مسلمین است). «یافعی» می گوید: «کان صالحاً عابداً جواداً حلیماً و کان سخیّاً». [۱۱] «یحیی بن حسن بن جعفر»، نسب شناس مشهور، درباره آن حضرت چنین نوشته است: «کان موسی بن جعفر یدعی العبد الصّالح من عبادته و اجتهاده». [۱۲] (#موسی‌بن‌جعفر (علیه السّلام) به علت عبادت و اجتهادش، عبد صالح خوانده می شد).
🔹این جملات، نمونه هایی است از آنچه مورّخان و محدّثان #شیعه و #سنّی، آن حضرت را با آن توصیف کرده اند. «استاد عطاردی» جملات زیادی از این قبیل را در کتاب گران‌بهای خود «مسند الامام الکاظم (عليه السلام)» فراهم آورده است: «آنچه از سجایای امام، بیش از همه قابل توجه بوده، #کرم و #سخاوت آن حضرت است که ضرب المثل بوده است». «ابن عنبه» در این باره می نویسد: «و فی کمّه صرر من الدّراهم فیعطی من لقیه و من ارد برّه و کان یضرب المثل بصرّة موسی». [۱۳] (همواره نزد او کیسه هایی از زر بود و به هر کسی که می رسید و یا به هر کسی که به احسان آن حضرت چشم داشت، از آنها می بخشید، به طوری که کیسه های زر او ضرب المثل شده بود). #ادامه_دارد...
#مآخذدرمنبع‌موجوداست
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام_کاظم
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️تاريخ چگونه از «امام كاظم» (عليه السلام) و جايگاه ايشان در امت اسلامی ياد کرده است؟ (بخش دوم و پایانی)
🔸هفتمین امام شیعه امامیّه، #امام_موسی_کاظم (علیه السّلام) است که مسلمانان، به ویژه شیعیان، او را به دلیل حلم و بردباری اش در برابر معاندان و فرونشاندن غیظ و خشم خویش در مقابل دشمنان، لقب #کاظم داده اند. شهادت ایشان در بیست و پنجم رجب سال ۱۸۳ در بغداد، در زندان حاکم ستمگر عباسی، #هارون_الرشید، صورت گرفته است.
🔹سخاوت #امام_کاظم (علیه السّلام) حتّی شامل کسانی می شد که به آزار و اذیّت او می پرداختند. در این زمینه «ابن خلّکان» از قول «خطیب»، چنین آورده است: «و کان سخیّا کریما و کان یبلغه عن الرّجل أنّه یؤذیه فیبعث الیه بصرّة فیها ألف دینار و کان یصرّ الصّرر ثلاث مائة دینار و اربع مائة دینار و مأتی دینار ثمّ یقسّمها بالمدینة فکانت صرر موسی مثلاً». (او چنان #بزرگوار و #سخاوتمند بود که وقتی به وی اطلاع می دادند فردی در صدد اذیت شماست، کیسه زری که حاوی هزار دینار بود برایش می فرستاد. او همیشه زرها را در کیسه های سیصد و چهار صد و دویست دیناری می گذاشت و میان اهل مدینه تقسیم می کرد و کیسه های زر وی معروف بود).
🔹«ابو الفرج اصفهانی» درباره بخشش آن حضرت به کسانی که به آزار او می پرداختند، روایت مفصلی آورده است که آدمی را به شگفتی وا می دارد. «ذهبی»، رجالی مشهور درباره #امام_کاظم (علیه السّلام) می نویسد: «و قد کان موسی من أجواد الحکماء و من العبّاد الاتقیاء». (#موسی‌بن‌جعفر از سخاوتمندان حکما و از بندگان پرهیزکار خداوند بود).
🔹از جمله خصائص دیگر آن حضرت #زهد و #عبادت وی بود. حضرتش سال های متمادی در #زندان به سر برده و در تمام این مدت به عبادت خدا مشغول بود؛ به طوری که بسیاری از زندان بانان او تحت تأثیر قرار گرفته و از نگهداری امام در آن شرایط سخت خودداری می کردند. #هارون درباره آن حضرت به «ربیع» گفت: «امّا انّ هذا من رهبان بنی هاشم». (این مرد از راهبان بنی هاشم است). «ربیع» می گوید: «به «هارون» گفتم: پس چرا او را زندانی کرده ای؟» هارون پاسخ داد: «هیهات لابدّ من ذلک». (چاره ای جز این نیست).
🔹«ابن وردی» از مورّخان قرن هفتم، روایت مستندی درباره #کثرت_عبادت آن حضرت آورده است. مناسب است این نقل را هم بیفزاییم که #امام_صادق (علیه السّلام) سخت به فرزندش #موسی (عليه السلام) علاقه‌مند بود. لذا از آن حضرت سؤال شد: «مَا بَلَغَ مِنْ حُبِّکَ لِمُوسَی؟ قَالَ: وَدَدْتُ أَنْ لَیْسَ لِی وَلَدٌ غَیْرُهُ کَیْلَایُشْرِکْهُ فِی حُبِّی اَحَدٌ». (شما چه اندازه #موسی را دوست دارید؟ حضرت فرمود: دوست داشتم جز #موسی فرزندی نداشتم تا هیچ شریکی در دوستی من نسبت به او وجود نداشت).
🔹به دلیل همین سجایای پاک اخلاقی بود که آن حضرت نزد مردم، محبوبیّت فراوانی داشت و درباره او به کرامات فراوانی قائل بودند. «ابن جوزی» در این زمینه روایتی آورده که «ابن حجر هیتمی» نیز آن را روایت کرده؛ مضمون روایت این است: «شقیق بلخی در سال ۱۴۹ در سفر حج به #امام (علیه السلام) برخورد و چندین بار کوشید مطلبی از آن حضرت بپرسد که هر بار #امام با خواندن آیه‌ای، ما فی الضمیرِ او را بر ملا کرد».
#مآخذدرمنبع‌موجوداست
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام_کاظم
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️تجسم معنويت و فضيلت
🔹#امام_سجاد (عليه السلام) وارث معارف انبياء و زينت دل اولياى خدا است. دوره امامت #امام_سجاد (علیه السلام) مصادف با اوج دنيا گرايى در جامعه آن روزگار بود. در اين دوره #غفلت و #دنياگرايى، گريبان جامعه را چنان گرفته بود كه دين و معنويت در قربت قرار داشت، و تمام تلاش #حاكمان_بنى‌اميه در بازگرداندن معيارهاى ناپسند عصر جاهليت خلاصه مىشد. آرى، در اين عصر، جاهليتى كه با ظهور #رسول_اكرم (صلی الله علیه و آله)، مقهور ارزشهاى الهى شده بود، بار ديگر با تمام توان به ميدان آمده و در مقابل قرآن و معنويت صف آرايى كرده بود.
🔹#امام_سجاد (عليه السلام) به منظور مقابله با موج #دنياگرايى و جلوگيرى از گسترش معيارهاى عصر جاهليت، #منادی_معنويت در ميان جامعه اسلامى شدند و با گفتار و رفتار خويش، مردم را دعوت به خدا و معنويت كردند. سيره #امام_سجاد (عليه السلام) در آن روزگار غربت قرآن و معنويت چنان بود كه گويى تمام معنويت در وجود مقدسش خلاصه شده و گفتارهاى متعاليش آينهاى بود كه معارف قرآن را در جامعه منعكس مىكرد. رفتار #امام (عليه السلام) در آن روزگار بسان ابرى بود كه باران معنويت بر جامعه مىباريد، و گفتارش بذر حقيقت، در مزرعه دل هاى مشتاقى بود كه از غربت ارزشهاى الهى در جامعه مىناليدند.
🔹هر رفتارى كه از وجود مقدّس #امام_سجاد (عليه السلام) تجلّى مىكرد، كتاب معرفتى بود كه مردم را به #معنويت دعوت مىنمود و رفتار صحيح اسلامى را به آنها مىآموخت. يكى از وجوه بارز سيره امام، عشق و شور آن بزرگوار به #عبادت و #پرستش خداوند متعال بود. در آن زمان كه #حاكمان_اموى، دنياپرستى را در مقابل خداپرستى تبليغ مىكردند، #امام (عليه السلام) با سير در عمق درياى عبادت و رياضت، اصل اساسى #خدا_محورى را به مردم مىآموختند و شكوه زيبايى پرستش خداى يگانه را نمايان مىكردند. #امام_سجاد (عليه السلام) در عبادت خداوند به مرتبهاى رسيده بودند كه در ميان مردم به القابى همچون #سيد_العابدين، #سيد_الساجدين و #زين_العابدين شهرت داشتند.
🔹نقل كردهاند آن امام بزرگوار هر شبانه روز، #هزار_ركعت نماز مىخواند و اكثر شبها تا طلوع صبح، به عبادت خداوند متعال مشغول بودند و روزها را با روزه سپرى مىكردند. خدمتكار امام نقل كرده است: «هرگز شبها براى امام رختخوابى نگستردم و روزها برايش غذايى تهيه نكردم، زيرا آن بزرگوار شبها را به عبادت و روزها را به روزه مىگذراند». #امام_سجاد (عليه السلام) بسيارى از شبها را با حال نيايش، طواف و نماز سپرى مىكردند و در خلوت شب در برابر عظمت خالق يكتا زار #مىگريستند.
🔹عبادت مداوم امام زين العابدين (عليه السلام) برخى از ياران امام را نسبت به جان شريفش بيمناك كرده بود، و آنها به امام عرض مىكردند كه اى فرزند رسول خدا، خود را با عبادت هلاك مكن! #امام (عليه السلام) در پاسخ به اين افراد، لزوم #سپاسگزارى از خداوند را به خاطر #نعمتها پيش كشيده و مىفرمودند: آيا بنده سپاسگزار خداوند نباشم؟ مردم كه شدت عبادت حضرت را مىنگريستند، متأثر مىشدند و مىآموختند كه در برابر نعمتهاى خداوند بايد شكرگزار باشند و با عبادت خويش از خطرات دنياگرايى كه بيمارى مهلك آن عصر بود بپرهيزند.
🔹علاوه بر اين، #امام_سجاد (عليه السلام) با گفتارهاى الهى خويش مردم را دعوت به خدا مىكردند و به مؤمنان هشدار مىدادند كه مبادا #دنياطلبى دلدادگان دنيا، شما را نيز بفريبد و از #خدا و #اعمال_خير بازتان دارد. #امام_سجاد (عليه السلام) با ذكر شواهد تاريخى به مردم مىآموختند، #دنياگرايى سرانجام خوشى ندارد و آرايش هاى دنيايى #انسان را به سرمنزل مقصود نمىرساند، پس بايد به خدا و اعمال نيك انديشيد و از سرگذشت دنياطلبانى كه پيش از اين به تعيّنات دنيايى دست يافته بودند، عبرت گرفت.
🔹به هر حال، روش های الهى #امام (عليه السلام) سبب شده بود كه زشتی های حكومت #امويان بيش از گذشته آشكار شود. به همين دليل، امويان نتوانستند #امام را تحمّل كنند. در حقيقت امويان حس كردند امام زین العابدين (عليه السلام) با رفتار و گفتار الهى خويش پيام عاشوراى حسينى را به خوبى در جامعه منتشر مىكنند، و اگر اين روش ادامه يابد، به زودى روزگار ذلّت امويان فرا مىرسد. سالروز ولادت سراسر نور و سعادت #امام_زين_العابدين و #سيدالساجدين عليه السلام را به همه پيروان راهش تبريك و تهنیت باد.
منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم
#امام_سجاد
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد