✅ #غدير_خم 🔷 غدير #علي، هنوز هم چشمهاي لبريز از آب حيات و دريايي موّاج از كرامتهاست. « #غدير » دريايي از #باور و #بصيرت، در كوير حيرت و هامونِ #ضلالت است، تا كام جانها از آن سيراب شود. «غدير» يك «كتاب مبين» است، سندي براي #تداوم خطّ « #رسالت » در جلوة « #امامت ». 🔷«غدير»، براي تشنگان، #چشمة زلالِ هدايت است، و براي ره گم كردگان، #صراطي است كه به « #سنّت_پيامبر » منتهي ميشود. غدير، #عيد_ولايت است. و... «غدير علي»، هنوز هم چشمه اي لبريز از «آب حيات» و درياي موّاج از #فضايل است.

💥☄💥☄💥☄💥☄💥 ☄ ⭕️آیا در روایت #فضیلت_ضربت_امام_علی(ع) #در_روز_خندق، اغراق نشده است؟ آیا از معنای برخی روایات این شبهه به ذهن نمی‌رسد که در فضائل امام علی(ع) اغراق شده است؟ مثلاً در روایتی داریم ضربه شمشیر امیرالمؤمنین(ع) در جنگ خندق افضل از عبادت جن و انس است! اگر این روایت صحیح باشد، مستلزم این است که ضربه امام علی(ع) از اعمال و عبادات خود پیامبر اسلام(ص) هم افضل باشد! 💠پاسخ اجمالی 🔷به نقل شیعه و اهل سنت، پیامبر اکرم (ص) در ارتباط با فضایل و مجاهدت‌های امام علی (ع) می‌فرمایند: «لَضَرْبَةُ عَلِیٍّ یَوْمَ الْخَنْدَقِ أَفْضَلُ مِنْ عِبَادَةِ الثَّقَلَیْن‏»؛[۱] کار علی در جنگ خندق (کشتن عمرو بن عبدودّ) برتر از عبادت جن و انس است. 🔷شاید از این روایت، نوعی اغراق برداشت شود، اما باید دانست که روایاتی مشابه، که فضیلتی برتر از تمام جهانیان را برای فردی اعلام می‌کند، حتی در مورد صحابی نامداری، مانند ابوذر نیز آمده است. بدیهی است که چنین مواردی انصراف به فضیلت بر #اعمال_افراد_عادی دارد و نه اعمال پیامبران و امامان! 🔷در همین راستا روایت مشهوری در ارتباط با راست‌گو بودن ابوذر می‌گوید: «آسمان سایه نینداخته و زمین بر خود حمل نکرده گوینده‌اى راست‌گوتر و نیک‌تر از ابوذر».[۲] این روایت تا حدی شخصیت ابوذر را بالا می‌برد که برای برخی از شیعیان این شبهه پدید آمده بود که آیا ابوذر از اهل بیت (ع) نیز برتر بود؟! یکی از شیعیان این اشکال را با امام صادق (ع) این‌‌گونه مطرح ساخت: آیا پیامبر خدا (ص) در حقّ ابوذر چنین نفرمود: «آسمان بر کسى سایه نیفکنده و زمین بر خود حمل نکرده، کسى را که راست‌گوتر از ابوذر باشد»؟ امام فرمود: «آرى»، وی پرسید: «پس پیامبر خدا (ص)، امام علی، حسن و حسین (ع) در این میان چه جایگاهی خواهند داشت؟!» امام در پاسخ فرمود: «یک سال چند ماه است؟!»، گفته شد: «دوازده ماه!» امام(ع) فرمود: «چند ماه از آنها، ماه حرام شمرده شده است؟» پاسخ داده شد: «چهار ماه»، امام فرمود: «آیا ماه رمضان هم جزو آنها است؟!» که پاسخ منفی داده شد. امام صادق(ع) فرمود: «به یقین در ماه رمضان شبى هست که برتر از هزار ماه است، و ما خاندانى هستیم که هیچ فردى با ما سنجیده نمی‌شود!».[۳] بدین ترتیب، شبهه آن فرد شیعی برطرف شد. 🔷در #فضایل و مجاهدت‌های #امام_علی(ع) در ارشاد مفید آمده است: ربیعه سعدى به ملاقات حذیفه یمان[۴] رفت و گفت اى بنده خدا ما همواره از على (ع) و فضایل او در محافل و مجالس یاد می‌کنیم. مردم بصره می‌گویند شما در باره او افراط می‌کنید. آیا شما حدیثى در مورد عظمت و جایگاه او به خاطر دارید. حذیفه گفت: اى ربیعه، این چه پرسشى است که در باره على(ع) از من مى‌‏نمایى! سوگند به خدایى که جان من در دست او است، هر گاه همه اعمال یاران محمد(ص) از روزى که مبعوث به نبوت شده تا به امروز را در کفه ترازویى بگذارند و کار على(ع) را در کفه دیگر آن، عمل آن‌حضرت بر تمام اعمال آنان برترى دارد. ربیعه که این منقبت امام را از على(ع) شنید گفت: این منقبت قابل قبول نیست و دلیلى بر صحت آن وجود ندارد. حذیفه گفت: اى احمق! چگونه این فضایل قابل تحمل نیست؟! کجا بودند عمر و ابوبکر و دیگر اصحاب پیامبر (ص) در روز خندق که عمرو بن عبدودّ مبارز می‌‌طلبید و همه غیر از على(ع) چون مرده بی‌جانى روح از کالبدشان خارج شده بود، او یک‌تنه به مبارزه وى رفت و به یارى خدا او را کشت. به حق خدایی که جان حذیفه در دست او است، پاداش کار على(ع) در آن روز از اعمال پیروان محمد(ص) تا روز قیامت بیشتر است.[۵] پی نوشت: [۱]. الاقبال بالاعمال الحسنة، ج ‏۱، ص ۴۶۷؛ المستدرک علی الصحیحین، ج ۳، ص ۳۴، البته در المستدرک به جای «الثقلین»، «اعمال امتی الی یوم القیامة» آمده است. [۲]. تفسیر قمی (تحقیق: موسوی جزایری) ج ‏۱، ص ۵۲ [۳]. معانی الاخبار، ص ۱۷۹ [۴]. حُذَیفة بن یمان، صحابی و صاحب سرّ پیامبر اکرم (ص) و از نخستین اسلام‌آورندگان که در بسیاری از جنگ‌های صدر اسلام پیامبر (ص) را همراهی کرد. وی از اصحاب و شیعیان خاص حضرت علی(ع) بود. در برخی از روایات به عنوان یکی از ارکان چهارگانه صحابی امام علی (ع) از او یاد شده است. [۵]. الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج ‏۱، ص ۱۰۳ |منبع: وبسایت اسلام کوئست @tabyinchannel #انتشار_بدون_لینک_جایز_نمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️سیره قرآنی حضرت فاطمه (س) - (بخش اول) 🔹 #حضرت_فاطمه_زهرا (س) در آموزشگاه شخصیت ساز رسالت درس خواند و از دانشگاه وحی و نبوت فارغ التحصیل شد. از آنجا که طول عمر گل یاس پیامبر (ص) بسیار کوتاه، ولی #فضایل او بسیار عمیق است، هنوز جز معصومان کسی نتوانسته به ژرفای وجودی آن حضرت پی‌ببرد و فضایل او را بشناسد. #حضرت_فاطمه (س) فرزند پدری است که نظام هستی به خاطرش پدید آمد «لو لاک لما خَلَقْتُ الأفلاک» [۱] و مادرش اولین زن است که شهد اسلام را چشید و در میان نامردان، با مال و جان خود از اسلام و آورنده آن دفاع کرد. نطفه پاک حضرت صدیقه‌ی طاهره (س)، پس از چهل روز عبادت شبانه روزی و بهره‌مندی پدر بزرگوارش از فیوضات غیبی و تناول میوه‌های بهشتی منعقد گشت. 🔹نور پاک آن حضرت قبل از خلقت آسمان و زمین خلق شده بود. حدیث از پیامبر اکرم (ص) است که فرمود: «خُلِقَ نور فاطمه قَبْلَ أن یخْلُقَ الارضَ و السماء؛ [۲] نور #فاطمه قبل از آفرینش زمین و آسمان آفریده شد». #حضرت_فاطمه (س) در دورانی قدم به عرصه این جهان نهاد که پدرش به رسالت مبعوث گشته بود. او از مادری گران‌قدر شیری آمیخته با ارزش‌ها و فضیلت‌ها نوشید و در خانه‌ای که محل نزول قرآن بود، مراحل رشد و کمال را پیمود. معلم و مربی او پیامبر گرامی اسلام بود که در معارف الهی و آشنایی با اصول تربیتی، پیشوای همه انسان‌هاست و در عمل، الگوی همه جهانیان به شمار می‌آید؛ چنان که قرآن کریم می‌فرماید: «لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِی رَسُولِ اللهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ...». [انبیاء، ۲۱] 🔹 #حضرت_فاطمه (س) در کنار پدر و مادر ایثارگرش شایسته‌ترین درس‌های توحیدگرایی و برترین دانش‌های ایمان و یقین را فرا گرفت و از هر فرصتی برای آشنایی و انس با عالم غیب و معارف قرآنی استفاده کرد. بین او و پدر چنان انس و الفتی بود که پیامبر اکرم (ص) وقتی به سفر می‌رفت، #فاطمه (س) آخرین کسی بود که از پیامبر جدا می‌شد و وقتی از سفر بازمی‌گشت، فاطمه (س) اولین کسی بود که پدر با او دیدار می‌کرد. او نور چشم و میوه دل پدر و عزیزترین فرد در نزد پیامبر(ص) بود. پیامبر در بارگاه الهی در مورد دخترش می‌فرمود: «اللهم هذا ابنَتی وَ اَحبُّ الخَلق إلَّی؛ [۳] بار خدایا! این دخترم #فاطمه است و محبوب‌ترین خلق در نزد من». #ادامه_دارد... پی نوشت‌ها؛ [۱] خداوند به پیامبرش فرمود: ای احمد! اگر تو نبودی، کران هستی را خلق نمی‌کردم و اگر علی نبود، تو را نمی‌آفریدم و اگر به خاطر عظمت  فاطمه نبود، شما دو نفر را نمی‌‌آفریدم. [مستدرک سفینة البحار، ماده خلق و قطم؛ ملتقی البحرین، ص۱۴] [۲] بحارالانوار، ج۴۲، ص۲۲ [۳] همان، ج۴۳، ص۹۶ منبع؛ وبسایت عرفان به نقل از پایگاه حوزه #حضرت_فاطمه #فاطمه #زهرا @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️سیره قرآنی حضرت فاطمه (س) - (بخش دوم) 🔸 #حضرت_فاطمه_زهرا (س) در آموزشگاه شخصیت ساز رسالت درس خواند و از دانشگاه وحی و نبوت فارغ التحصیل شد. از آنجا که طول عمر گل یاس پیامبر بسیار کوتاه، ولی #فضایل او بسیار عمیق است، هنوز جز معصومان کسی نتوانسته به ژرفای وجودی آن حضرت پی‌ببرد و فضایل او را بشناسد. 💠گستره علم حضرت فاطمه (س) 🔹 #حضرت_زهرا (س) در آموزشگاه شخصیت ساز رسالت درس خواند و از دانشگاه وحی و نبوت فارغ التحصیل شد. #پیامبر_اکرم (ص) با تمام توان در تأدیب و تعلیم او کوشید و شهد شناخت معارف قرآنی را به کامش ریخت و احکام دین را یکایک به او آموخت؛ چنان که تاریخ بشریت چنان بانویی را از نظر فرهنگ و ادب و دانش و بینش به خود ندیده و نخواهد دید. #فاطمه (س) تمام ارزش‌ها و دانش‌ها را از پدر گرانمایه‌اش شنید و بسیاری از مقررات، احکام، دعاها و حکمت‌ها را فراگرفت. خطبه آتشین او در آن شرایط سخت و شکننده، نشان دهنده دریای بی‌کران علم اوست. او در سراسر عمر پر برکتش تنها دو ساعت فرصت یافت تا باران معرفت و دانش خود را بر مزرعه بباراند. 🔹او پس از حمد و سپاس الهی و شهادت به واجب دین، از مبدأ تا معاد، و تصریح به تمام واجبات و مستحبات به معرفی خود پرداخت و از حق غصب شده شوهرش دفاع کرد و خلیفه مسلمین را از تحریف و تفسیر نادرست آیات قرآن درباره پیامبر و نسبت دروغ به آن حضرت برحذر ساخت، و پس از آن سه بار با استناد به قرآن و حدیث، حقانیت خود را ثابت و انحراف اصحاب سقیفه را در تفسیر آیات الهی گوشزد کرد. پیامبر درباره توانایی علمی #فاطمه (س) می‌فرماید: «إِنَّ اللهَ جَعَلَ عَلِیاً وَ زَْوْجَتَهُ وَ أَبنائه وَ حُجَجَاً علی خَلْقِهِ وَ هُمْ أَبْوابُ العِلْمِ فِی أُمَّتی مَنِ اهْتَدی بِهِمْ هُدِی إِلی صِراطٍ مُسْتَقِیم؛ [۱] خداوند علی و همسر و فرزندانش را حجت مردم قرار داده و آنان درهای علم و آگاهی در میان امت من هستند. هر کس به آنان تمسک جوید، به راه راست هدایت یابد». 🔹این حدیث، #حضرت_فاطمه (س) را مانند امیرالمؤمنین (ع) و سایر معصومین، دروازه علم و وسیله هدایت مردم شناسانده است؛ اما با تأثر و تاسف، از آن اقیانوس گسترده دانش و بینش، به دلیل شرایط ناهنجار و ظالمانه حاکم و تحولات نامطلوب پس از رحلت پیامبر (ص)، استفاده نشد و بشر از دریای علمش محروم ماند. اگر جامعه زمینه لازم را در اختیارش قرار می‌داد، جهان از دانش، فرهنگ و بینش او لبریز می‌شد، و این بی‌عنایتی در حق فاطمه (س) پس از رحلت پیامبر (ص) ظلمی عظیم بر بشریت بود که جامعه را از حکمت و دانش، عدل و رفاه تشنه گذاشت و به جای توجه به کمال و آسایش، جنگ و درگیری را به ارمغان آورد، چنان که سلمان پس از غصب حق امام علی (ع) می‌فرماید: مردم با چنین کاری درهای رحمت و حکمت را بروی خود بستند و خود را از کمال و آسایش محروم ساختند. [۲] 🔹حافظ محمد بن موسی شیرازی از ابن عباس نقل می‌کند مراد از اهل ذکر در آیه «فاسَأَلوا اَهْلَ الذِّکْرِ اِنْ کُنْتُمْ لا تَعْلَموُن؛ [نحل، ۴۳ و انبیاء، ۷] از اهل ذکر بپرسید، اگر نمی‌دانید»، رسول خدا (ص) علی و فاطمه و حسن و حسین (علیهم السلام) هستند؛ اینان اهل ذکر و عقل و بیانند». [۳] یک وجه نام‌گذاری #فاطمه (س) به این اسم، آن است که خداوند از علم خود آنقدر به او نوشاند که از هر استادی بی‌نیاز شد. [۴] نیز #فاطمه (س) را بدان سبب #بتول نامیدند که از حیث فضل و دین و حسب، سرآمد تمامی زنان بود: «سمیت فاطمة (س) البتول لانقطاعها عن نساء زمانها فضلاً و دیناً و حسباً». [۵] #ادامه_دارد... پی نوشت‌ها؛ [۱] عوامل، ج۱۱، ص۷۸؛ تحلیل سیره فاطمه الزهرا، علی اکبر بابازاده، انصاریان، ص۱۴۰ [۲] الاحتجاج، طبرسی، ج۱، ص۱۵۲؛ بحارالانوار، ج۲۹، ص۸۱ [۳] مجموعه مقالات الزهرا، سید عبدالرزاق حسینی، علی اکبر نهاوندی، میقات تهران، ص۱۱۳ [۴] بحارالانوار، ج۴۳، ص۱۲ [۵] همان، ص۱۵ منبع؛ وبسایت عرفان به نقل از پایگاه حوزه #حضرت_فاطمه #فاطمه #زهرا @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

 ✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️سیره قرآنی حضرت فاطمه (س) - (بخش سوم) 🔸 #حضرت_فاطمه_زهرا (س) در آموزشگاه شخصیت ساز رسالت درس خواند و از دانشگاه وحی و نبوت فارغ التحصیل شد. از آنجا که طول عمر گل یاس پیامبر بسیار کوتاه، ولی #فضایل او بسیار عمیق است، هنوز جز معصومان کسی نتوانسته به ژرفای وجودی آن حضرت پی‌ببرد و فضایل او را بشناسد. 💠مصحف فاطمه 🔹در قسمتی از وصیت‌نامه امام خمینی (ره) آمده است: «ما مفتخریم که #صحیفه_فاطمیه که کتاب الهام شده از جانب خداوند متعال به زهرای مرضیه (س) است، از ماست». ارتباط قلبی و عرفانی #حضرت_فاطمه (س) با خداوند در حیات پدر و حشر و نشر با فرشته وحی، جبرئیل امین، موجب شد تا پس از رحلت پیامبر اکرم (ص)، با توجه به مقام و عظمت #حضرت_زهرا (س) در نزد حق تعالی، این ارتباط استمرار یابد و بنا به نقل امام صادق (ع)، #فاطمه (س) بعد از رحلت پیامبر (ص) بیش از ۷۵ روز زنده نماند و غم جانسوز داغ پدر قلب او را لبریز کرده بود. از این رو، جبرئیل امین، پی در پی به حضورش می‌آمد و او را در عزای پدر سلامت باد می‌گفت و گاه از حوادثی که بعد از رحلت او بر ذریه‌اش وارد می‌شود، خبر می‌داد و امیرمؤمنان (ع) نیز آنچه جبرئیل املا می‌کرد، همه را می‌نوشت که این سخنان #مصحف_فاطمه (س) نامیده شد. [۱] 🔹نزول جبرئیل بر #حضرت_فاطمه (س) نشان از عظمت و وسعت روحی و علوّ معنوی او دارد. امام خمینی (ره) با اشاره به این امر می‌فرماید: «مسئله آمدن جبرئیل برای کسی یک مسئله ساده نیست؛ خیال نشود که جبرئیل برای هر کسی می‌آید و امکان دارد، بیاید، این یک تناسب لازم است بین روح آن کسی که جبرئیل می‌خواهد بیاید و مقام جبرئیل که روح اعظم است... و این از فضائلی است که از مختصات #حضرت_صدیقه (س) است». [۲] چنین کسی که فرشته وحی بر او نازل می‌شد، در صورت فراهم آمدن شرایط اجتماعی برای استمرار سیره نبوی، می‌توانست جامعه‌ای نمونه و آشنا به احکام نورانی قرآن پرورش دهد که نتیجه آن سعادت و رفاه، امت محمد (ص) بود و زمینه اقتدار حاکمان ستمگر اموی و عباسی فراهم نمی‌آمد. #ادامه_دارد... پی نوشت‌ها؛ [۱] کافی، ج۱، ص۲۴۱ [۲] صحیفه نور، ج۱۹، ص۲۷۸-۲۷۹ منبع؛ وبسایت عرفان به نقل از پایگاه حوزه #حضرت_فاطمه #فاطمه #زهرا @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

 ✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️سیره قرآنی حضرت فاطمه (س) - (بخش چهارم) 🔸 #حضرت_فاطمه_زهرا (س) در آموزشگاه شخصیت ساز رسالت درس خواند و از دانشگاه وحی و نبوت فارغ التحصیل شد. از آنجا که طول عمر گل یاس پیامبر بسیار کوتاه، ولی #فضایل او بسیار عمیق است، هنوز جز معصومان کسی نتوانسته به ژرفای وجودی آن حضرت پی‌ببرد و فضایل او را بشناسد. 💠عمل به قرآن 🔹بزرگترین خدمت به قرآن، عمل به فرامین و احکام نورانی آن است و فاطمه زهرا (س) نمونه‌ای کامل در این زمینه بود. او مهم‌ترین شرط احیای قرآن و باقی ماندن احکام آن را، استمرار نبوت و ولایت می‌دانست و برای حفظ آن دو، از هیچ کوشش و تلاشی دریغ نمی‌ورزید. زمانی که طفل سه ساله بود و دشمن به اذیت و آزار پیامبر(ص) می‌پرداخت، پشتیبان پیامبر در خانه بود و با دستان کوچک خود خار و خاشاکی را که مشرکان از روی طعن و آزار بر سر و روی پیامبر(ص) می‌پاشیدند، کنار می‌زد و او را نوازش می‌کرد و دلگرمی می‌داد. به حدی این دلگرمی در روحیه پیامبر(ص) تأثیر می‌گذاشت که پیامبر او را در بغل می‌گرفت و به او می‌فرمود: «ام ابیها؛ یعنی ای مادر پدرش». 🔹در دوران سخت مکه و به هنگام ستیزه و جنگ مدینه، او همیشه آرامش بخش پیامبر بود، با دستان خود زخم‌های پیامبر را مداوا می‌کرد و چهره مبارکش را که آغشته به خون بود، می‌شست. در عصر فقر و تنگدستی جنگ احزاب به ویژه هنگام کندن خندق، لقمه نانی که برای فرزندان دلبندش تدارک دیده بود، به پیامبر(ص) تقدیم می‌کرد و پیامبر آن لقمه را پس از سه روز گرسنگی تناول فرمود. مهرورزی فاطمه (س) به پدر بزرگوارش فراتر از رابطه فرزند و پدر بود؛ او به پیامبر به عنوان مراد و پیشوا می‌نگریست و برای حفظ این نگرش، بسیار تلاش می‌کرد؛ زیرا پیامبر(ص) آورنده قرآن و مجری آن در جامعه، و راه سعادت، اطاعت از پیامبر ذوب شدن در او بود. 🔹در دفاع از ولایت نیز فاطمه(س) تلاش جانانه‌ای کرد. او خوب می‌دانست که انحراف از مسیر ولایت برای امت مصیبت‌هایی به بار خواهد آورد و نهال کاشته شده به دست پیامبر(ص) جز با ولایت ثمر نخواهد داد. زمین شور و لم یزرعی که با کوشش‌ها و تلاش‌های طاقت‌فرسای پیامبر به زمینی سرسبز و خرم تبدیل شده بود، باغبانی شایسته لازم داشت و این جز با ولایت میسر نبود. لذا فاطمه (س) برای حفظ و استمرار آن بسیار کوشید و حتی جان عزیزش را در این راه فدا کرد. گریه‌ها و ناله‌های فاطمه، مناظره‌ها و قهر‌های او با حاکمیت، همه سلاح‌های برنده‌ای بود که فاطمه (س) در دفاع از ولایت به کار برد. آخرین دفاع او، وصیت به غسل و کفن و دفن شبانه بود تا در طول تاریخ سندی برای دفاع از ولایت باقی بماند. زهرا(س) ولایت را تنها راه حاکمیت قرآن می‌دانست؛ چون قرآن بدون عترت به تفسیر رأی و تأویل منجر می‌شود. 🔹پس از #رحلت_پیامبر_اکرم (ص) جریان سقیفه با تظاهر به پاسداری از قرآن و با شعار «حسبنا کتاب الله؛ کتاب خدا ما را بس است»، به اغفال مردم و منزوی کردن حاملان دین و پاسداران واقعی قرآن پرداختند و در نتیجه بازار تفسیر به رأی، اظهار نظر شخصی و تغییر احکام الهی با تفسیر‌های دروغین رونق گرفت. در این میانه، تنها یادگار پیامبر(ص) بود که وقتی دید دستاوردهای پدرش به فراموشی سپرده می‌شود و به یغما می‌رود، با استدلال‌های محکم و قرآنی، مدعیان دروغین تفسیر‌ قرآن رسوا کرد و با بیان جدایی ناپذیر بودن قرآن و عترت و به بازگویی خطرات جدایی آن دو، به دفاع از ولایت و عترت پرداخت. آن حضرت بدین طریق می‌خواست از شکاف به وجود آمده که تمدن و سعادت امت اسلامی را به مخاطره انداخته بود، جلوگیری نماید؛ ولی یاران اندک، فریبکاری دشمنان و بی‌توجهی امت به خواسته‌های او، باعث شد تا کار او راه به جایی نبرد. با وجود این، او به تنهایی راه خود را ادامه داد تا نزد خدا و رسولش مسئول نباشد. #ادامه_دارد... منبع؛ وبسایت عرفان به نقل از پایگاه حوزه #حضرت_فاطمه #فاطمه #زهرا @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️سیره قرآنی حضرت فاطمه (س) - (بخش پنجم و پایانی) 🔸 #حضرت_فاطمه_زهرا (س) در آموزشگاه شخصیت ساز رسالت درس خواند و از دانشگاه وحی و نبوت فارغ التحصیل شد. از آنجا که طول عمر گل یاس پیامبر بسیار کوتاه، ولی #فضایل او بسیار عمیق است، هنوز جز معصومان کسی نتوانسته به ژرفای وجودی آن حضرت پی‌ببرد و فضایل او را بشناسد. 💠توصیه به قرائت قرآن 🔹یکی دیگر از خدمت‌های #حضرت_فاطمه (س) به قرآن، توصیه به قرآن است: «حَبَّبَ إِلَی مِنْ دُنْیاکُمْ ثلاثُ: تلاوة کِتابُ اللهِ وَ النَّظَرُ فی وَجْه رَسُولِ اللهِ وَالإنفاقُ فی سبیل الله؛ از دنیای شما سه چیز محبوب من است: تلاوت_قرآن، نگاه به چهره رسول خدا(ص) و انفاق در راه خدا». [۱] آن حضرت با بیان فضایل تلاوت قرآن، مردم را به قرائت کتاب خدا دعوت می‌کرد و می‌فرمود: تلاوت کننده سوره‌های حدید، واقعه و الرحمن، در آسمان و زمین اهل بهشت خوانده می‌شود. [۲] او حتی در آخرین لحظات عمر پر برکت خود به امیرالمؤمنین (ع) وصیت کرد: «وَ أَجْلِسْ عِنْدَ رَأسی قِبَالَةَ وَجْهی فَأَکْثَر مِن تَلاوةِ القُرآنِ وَ الدُّعاءِ فَإنَّها سَاعَةٌ یحْتاجُ اْلَمیتُ فیها إلی أُنسِ الأحیاءِ؛ آنگاه که وفات کردم... بر بالیم روبروی من بنشین و فراوان قرآن تلاوت کن؛ زیرا در چنین لحظاتی مرده به انس گرفتن با زندگان بسی محتاج است». [۳] 🔹پرسش به سؤالات قرآنی و شرعی مردم از دیگر خدمات #حضرت_زهرا (س) به قرآن است. از بعضی روایات استفاده می‌شود که حضرت از طرف پدرش مرجع پاسخ‌گویی به پرسش‌ها و امور مربوط به مسائل زنان بود. [۴] حتی اگر سؤالی را ده بار از ایشان می‌پرسیدند، او با چهره‌ای بشاش و بدون ابراز ناراحتی، به آنها پاسخ می‌داد. #سیره_حضرت_فاطمه (س)، قرآن محور بود. در واقع زندگی او به قرآن عینیت می‌بخشید. خداشناسی، عبادت، صداقت، انفاق، ساده زیستی، و... بیان احکام قرآن و نشر علوم قرآنی در مجالس به ویژه برای زنان از دیگر خدمات قرآنی این بانوی بزرگ دین است. [۵] یک نمونه از شاگردان تربیت شده او، «فضّه» است. این زن بزرگ که خادم حضرت فاطمه (س) بود، تا بیست سال پس از درگذشت فاطمه (س) به قرآن سخن می‌گفت. [۶] #حضرت_فاطمه (س) بانویی است که در شأن او ده‌ها آیه و سوره‌ نازل شده که اکثر محدثان فریقین آنها را در کتب روایی خود آورده‌اند و شأن و عظمت او بر هیچ مسلمان منصفی پوشیده نیست. 🔹خدمات ارزنده آن بانو به قرآن کریم، در کتب تاریخی و روایات ذکر شده و یا به علل مختلف از میان رفته است. با وجود تألیفات، سخنرانی‌ها و مرثیه‌سرایی‌های بسیار، هنوز تصویری درست از زندگانی آن حضرت در اذهان وجود ندارد و متأسفانه اکثر مضامین به لحظه بسیار کوتاهی از زندگی‌اش ختم می‌شود، که آن هم برای طلب اشک از شنونده و برآورده شدن حاجات و رفع بلیات است! بنا به روایت امام صادق (ع)، هر کسی به حقیقت وجود #فاطمه_زهرا (س) معرفت یابد، بی‌گمان شب قدر را درک خواهد کرد. با این همه، متأسفانه اطلاع ما از او به گریه‌های ممتد و طولانی او پس از رحلت پدر، مکان قبر او و غصب فدک محدود می‌شود و هنوز نتوانسته‌ایم از فلسفه مبارزات، خدمات، خانه‌داری، فرزندداری و حیات سیاسی و اجتماعی او شناخت عمیق داشته باشیم؛ اما می‌توان گفت که او با تلاش‌ها و موضع‌گیری‌های خود می‌خواست به بشریت بگوید که راه رسیدن به قلّه سعادت، پیروی از #قرآن و #عترت است. پی نوشت‌ها؛ [۱] نهج الحیاه، محمد دشتی، مؤسسه تحقیقات امیرالمؤمنین، ص۲۷۱ [۲] کنزالاعمال، ج۱، ص۵۸۲ [۳] بحارالانوار، ج۷۹، ص۲۷؛ مسند فاطمه ، مهدی جعفری، ص۴۴۰ [۴] یسألونک عن الزهراء، جاسم الادیب، لجنة اصحاب الکساء، ص۵۶ [۵] بحارالانوار، ج۴۳، ص۵۴؛ وسائل، ج۱۴، ص۴۳ [۶] ریاحین الشریعه، ج۲، ص۳۱۷ منبع؛ وبسایت عرفان به نقل از پایگاه حوزه #حضرت_فاطمه #فاطمه #زهرا @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️زندگی مؤمنانه به سبک حضرت زینب (بخش اول) 🔸به راستی #حضرت_زینب (س) را می توان به عنوان منظومه ای از #فضایل و #کمالات_اخلاقی معرفی کرد، کسی که در ابعاد مختلف ارتباط معنوی با خدای متعال، ارتباط با خانواده و خویشاندان و ارتباط اجتماعی و سیاسی در بردارنده زیبای های اخلاقی فراوانی بودند. 💠ارتباط معنوی با خدای متعال 🔹براساس جهان بینی اسلامی، سرآمد همه فضایل و کمالات دینی و اخلاقی، ارتباط صحیح و اصولی با خدای متعال است؛ زندگی بدون ارتباط صحیح با خدا هیچگونه معنا و مفهومی ندارد، کما اینکه در فرهنگ قرآن نیز فلسفه و هدف زندگی، بندگی حق تعالی معرفی شده است: «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِیَعْبُدُونِ؛ [ذاریات، ۵۶] من جنّ و انس را نیافریدم جز براى اینکه عبادتم کنند (و از این راه تکامل یابند و به من نزدیک شوند)!» اهتمام و توجه #حضرت_زینب (س) به مقوله عبودیت و بندگی حقّ تعالی را باید در میدان بحران و تنش سال ۶۱ هجری مشاهده کرد، سالی که ایشان شاهد سخت ترین و ناگوارترین بلایای تاریخ اسلام بود و در کمتر از نصف روز عزیزترین نزدیکان خود را از دست داد، و در نهایت با عده ای از نزدیکان خود به اسارت برده شد، ولی در این حال غمبار ارتباط معنوی خود را با خدای متعال فراموش نکرد. [۱] 🔹عبودیت و بندگی عقیله بنی هاشم را امام حسین (ع) بهتر می‌شناست، کما اینکه در آخرین ساعات وداع خود با خواهرش این چنین بیان میدارد: «یا اختاه، لا تنسینی فی نافلة اللیل؛ [۲] خواهرم من را در نافله شب فراموش نکن». از فاطمه صغرى، دختر امام حسین (ع) روایت شده که می‌فرمود: عمه ام زینب در شب دهم محرم تا به صبح در محراب عبادتش به نماز ایستاده بود». [۳]   💠مقام صبر و رضای الهی 🔹یکی از ابعاد وجودی و فضایل اخلاقی #حضرت_زینب (س) برخورداری از مقام والای صبر و رضای الهی بود. توضیح و تبیین این مقام عرفانی حضرت زینب (س) از عهده این چند سطر برنمی آید، فقط در توصیف این ویژگی حضرت میتوان به این عبارت بسنده کرد که هیچ مصیبتی در طول تاریخ سخت تر و دردناک تر از واقعه عاشورا نبود؛ از شهادت برادرها، برادرزاده ها، فرزندان و تشنگی روز عاشورا گرفته، تا ایام اسارت و توهین و تحقیرهایی که کوفیان و شامیان به خاندان اهل بیت کردند، ولی با وجود این همه سختی و رنج و محنت و ناملایمات، عقیله بنی هاشم (س) لب به شکوه و ناسپاسی به درگاه الهی باز نکرد. صبر زینبی، صبری قرآنی  بود، به شکلی که می‌توان ایشان را مصداق روشن این آیه شریف دانست: «فَاصْبِرْ صَبْراً جَمیلاً؛ [معارج، ۵] پس صبر جمیل پیشه کن‏». همین صبر قرآنی بود که موجب شده بود عقیله بنی هاشم مجذوب رضایت الهی شود و سختی ها و محنت ها را جز زیبایی نبیند: «ما رَاَیْتُ اِلاّ جَمیلا». [۴] #ادامه_دارد... پی نوشت‌ها؛ [۱] ریاحین الشریعه (ذبیح الله محلاتی)، ج۳، ۶۲. «از امام سجاد (ع) نقل شده است که فرمودند: عمه ام زینب با همه رنج ها از کربلا تا شام، نافله شب را به پا می داشت». [۲] عوالم العلوم و المعارف والأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال (مستدرک سیدة النساء إلى الإمام الجواد)، ج‏ ۱۱، قسم۲، فاطمة(س)، ص۹۵۴ [۳] همان [۴] اللهوف على قتلى الطفوف (ترجمه فهرى)، ص ۱۶۰ منبع: راسخون با مقداری تلخیص #حضرت_زینب @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️زندگی مؤمنانه به سبک حضرت زینب (بخش دوم و پایانی) 🔸به راستی #حضرت_زینب (س) را می توان به عنوان منظومه ای از #فضایل و #کمالات_اخلاقی معرفی کرد، کسی که در ابعاد مختلف ارتباط معنوی با خدای متعال، ارتباط با خانواده و خویشاندان و ارتباط اجتماعی و سیاسی در بردارنده زیبای های اخلاقی فراوانی بودند. 💠حیا و عفاف زینبی 🔹یکی از برجستگی های سبک زندگی مؤمنانه برخورداری از اهرم #حیا و #عفت در زندگی است. حیا و عفت موجب می‌شود انسان به هیچوجه به خود اجازه ندهد وارد در مناطق ممنوعه و یا به عبارتی ناهنجاری های دینی و اخلاقی شود، کما اینکه در منابع روایی از امام علی (ع) نیز این چنین نقل شده است: «العَفافُ یَصونُ النَّفسَ و یُنَزِّهُها عَنِ الدَّنایا؛ [۱] #عفّت، نفس را مصون، و آن را از پستی ها دور نگه می‌دارد». حیا و عفاف #حضرت_زینب (س) ریشه در سیره و پرورش فاطمی داشت؛ کما اینکه منابع روایی عبارت شگفت انگیزی در خصوص حیای زیبنی نقل کرده اند: 🔹یحیی مازنی در خصوص حیا و عفاف عقیله بنی هاشم این چنین بیان می‌دارد: «مدت مدیدی نزدیک خانه ای که #زینب_کبری (س) زندگی می‌کرد، ساکن بودم، ولی به خدا سوگند، نه او را دیدم و نه صدایش را شنیدم. هنگامی که شبانه به زیارت قبر جدّش، پیامبر (ص) می‌رفت، به گونه ای حرکت میکرد که امام حسن (ع) طرف راست او بود، امام حسین (ع) در طرف چپ ایشان، و امام علی (ع) در پیشاپیش #زینب (س) حرکت می‌کرد، در حالی که شمع و چراغ را خاموش کرده بودند. یک بار علّت این امر را از امام حسن (ع) پرسیدم ایشان فرمود: بیم آن را دارم که نظر کسی به خواهرم، #زینب (س) بیفتد». [۲] 💠شجاعت و ولایت داری 🔹هرچند عقیله بنی هاشم (س) را به حیا و عفت می‌شناسند، و تا پیش از حادثه دردناک کربلا چشم نامحرمی به ایشان نیفتاده بود، ولی در فضای بحران زده و ملتهب سال ۶۱ هجری وقتی که در جامعه کوفی، مردی و مردانگی رنگ می بازد و مردان غیرت خود را از دست می‌دهند و باطل نامردی خود را رو میکنند، #زینب_کبری (س) با کمال شجاعت به دفاع از امام زمان خود می‌شتابد، و در عرصه کارزار با دژخیمان، در مقام پاسداری از حریم ولایت، شجاعانه ایستادگی کرده و نقشه شوم دشمن را برای حذف مرجعیت دینی اهل بیت (ع) نقش بر آب می‌کند، بطوری که روشنگری های ایشان در کوفه و شام به خوبی گویای این مطلب است. پی نوشت‌ها؛ [۱] تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص ۲۵۶، ح ۵۴۲۰ [۲] عوالم العلوم و المعارف والأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال (مستدرک سیدة النساء إلى الإمام الجواد، ج‏۱۱، قسم۲، فاطمةس، ص۹۵۵ منبع: وبسایت راسخون با تلخیص #حضرت_زینب @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️معصومين (علیهم السلام) چه توصیه هایی برای برقراری صلح و اصلاح روابط بين مردم نموده اند؟ (بخش اول) 🔸#اصلاح_ذات_بين، نقطه مقابل سخن چينى و سعايت است. در این کار، فرد مى كوشد با سخنان خود، به #اختلاف بين دو نفر پایان داده و اختلاف را به #صلح و صفا تبدیل کند. اين صفت، يكى از #فضايل مهم اخلاقى است كه در #آيات_قرآن و #روايات اسلامى به آن اشاره شده است. ما در اينجا به بیان بخشى از روايات مهمى كه در اين زمينه رسيده، مى پردازیم: 1⃣#رسول_خدا (صلى الله عليه و آله) در حديثى می فرماید: «مَنْ مَشى فى صُلْح بَيْنَ اِثْنَيْن صَلّى عَلَيْهِ مَلائِكَةُ اللهِ حَتّى يَرْجِعَ وَ اُعْطِىَ ثَوابَ لَيْلَةِ الْقَدْرِ» [۱] (كسى كه در طريق #اصلاح ميان دو نفر گام بردارد، #فرشتگان_آسمان بر او درود مى فرستند، تا زمانى كه باز گردد، و ثواب شب قدر به او داده مى شود). 2⃣اميرالمؤمنين #امام_على (عليه السلام) در آخرين توصیه ها به فرزندان گرامى اش امام حسن و امام حسين (عليهما السلام) می فرماید: (اصلاح ذات البين را ترك نكنيد)، «فَاِنِّى سَمِعْتُ جَدَّكُما (صلى الله عليه وآله) يَقُولُ صَلاحُ ذاتِ الْبِينِ اَفْضَلُ مِنْ عامَّةِ الصَّلاةِ وَ الصِّيامِ» [۲] (#اصلاح در ميان #مردم از تمام نمازها [ی مستحبی] و روزه ها [ی مستحبی] برتر است). 3⃣رسول خدا (صلى الله عليه و آله) در حديثی می فرماید: «اَلا اُخْبِرُكُمْ بِاَفْضَلِ مِنْ دَرَجَةِ الصِّيامِ وَ الصَّلاةِ وَالصَّدَقَةِ اِصْلاحُ ذاتِ البينِ فَاِنَّ فِسادَ ذاتِ البينِ هِىَ الْحالِقَةُ» [۳] (آيا به شما خبر بدهم از چيزى كه از روزه و نماز و صدقه برتر است، آن اصلاح ميان مردم است، زيرا فساد ميان مردم همه چيز را از بين مى برد). 4⃣امام صادق (عليه السلام) فرمود: «صَدَقَةٌ يُحِبُّها اللهُ اِصْلاحُ بَيْنَ النّاسِ اِذا تَفاسَدُوا وَ تَقارُبُ بَيْنَهُمْ اِذا تَباعَدُوا» [۴] (صدقه اى كه خدا آن را دوست دارد، اصلاح در ميان مردم است هنگامى كه روابط آنها خراب شود، و نزديك ساختن آنها به يكديگر است. هنگامى آنها از يكديگر دور شوند). 5⃣امام صادق (عليه السلام) در حديثى به «مفضل بن عمر» می فرماید: «اِذا رَاَيْتَ بَيْنَ اِثْنَيْنِ مِنْ شِيْعَتِنا مُنازِعَةً فَاَفْتَدْها مِنْ مالِى» [۵] (هنگامى كه ميان دو نفر از شيعيان من نزاعى ديدى [بر سر امور مالى و مانند آن] با مال من، در ميان آنها #صلح و #سازش برقرار ساز). بر همين اساس يكى از اصحاب امام صادق (عليه السلام) به نام «ابو حنيفه سابق الحج» مى گويد: بين من و دامادم بر سر ميراثى نزاعى در گرفت، مفضّل از آنجا مى گذشت، كمى ايستاد سپس گفت: هر دو به منزل من بياييد، ما آنجا رفتيم و با چهارصد درهم، اختلاف بین ما را حل كرد، سپس گفت: بدانيد اين از مال من نبود بلكه از اموال #امام_صادق (عليه السلام) بود كه دستور فرموده هرگاه #اختلافى در بین شيعيان واقع شد بوسیله دارایی امام آنها را صلح دهم. [۶] #ادامه_دارد... پی نوشت‌ها؛ [۱] ثواب الأعمال و عقاب الأعمال‏، ابن بابويه، دار الشريف الرضي، قم‏، چ ۲، ص ۲۸۸؛ [۲] نهج البلاغة، صبحی صالح، هجرت‏، قم‏، چ ۱، ص ۴۲۱، نامه ۴۷؛ [۳] مجموعة ورّام‏، ورام بن أبي فراس، مكتبة فقيه‏، قم‏، ‏چ ۱، ج ‏۱، ص ۳۹؛ [۴] الكافی، دارالكتب الإسلامية، چ ۴، ج ‏۲، ص ۲۰۹، ح ۱؛ [۵] توحيد المفضل‏، مفضل بن عمر، قم‏، داورى‏، بى تا، چ ۳، ص ۴؛ [۶] الكافی، همان، ح ۴؛ 📕اخلاق در قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، مدرسة الامام على بن ابيطالب(ع)، قم‏، ۱۳۷۷ش،‏ چ ۱، ج ۳، ص ۳۱۴ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #صلح #اصلاح #دوستی @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️چه کسی ناسزاگویی و سبّ به امام علی (عليه السلام) را پایه گذاری کرد؟ (بخش اول) 🔹از تواريخ به خوبى استفاده مى شود، نخستين كسى كه اين #كار_زشت و قبيح را پايه گذارى كرد #معاويه (لعنة الله عليه) بود. «علاّمه امينى» در كتاب نفيس «الغدير» مى نويسد: #معاويه پيوسته اصرار داشت كه #رواياتى در نكوهش مقام اميرالمؤمنين #امام_علی (عليه السلام) #جعل كند و اين كار را آن قدر ادامه داد كه كودكان شام با آن خو گرفتند و بزرگ شدند و بزرگسالان به پيرى رسيدند. 🔹هنگامى كه پايه هاى بغض و #عداوت #اهل_بيت (عليهم السلام) در قلوب ناپاكان محكم شد، سنّت زشت لعن و سبّ مولا #امام_على (عليه السلام) را به دنبال نماز جمعه و جماعت و بر منابر، در همه جا و حتى در محل نزول وحى يعنى مدينه رواج داد. اصرار #معاويه در اين امر تا آنجا بود كه وقتى در مراسم حج شركت كرد و وارد «مدينه» شد تصميم داشت بر منبر رسول خدا (صلى الله عليه و آله) لعن مولا امام علی (عليه السلام) كند؛ 🔹به او گفتند: در اينجا «سعد بن ابى وقاص» است و به اين كار رضايت نخواهد داد، قبلا با او مشورت كن. سعد گفت: اگر چنين كارى كنى من ديگر به مسجد پيامبر (صلى الله عليه و آله) نخواهم آمد. #معاويه هنگامى كه چنين ديد اقدام به لعن نكرد تا زمانى كه سعد از دنيا رفت. به هر حال اين مسأله به صورت سنّت سيّئه اى در #ايّام_بنى‌اميه رواج يافت تا زمان «عمر بن عبدالعزيز» رسيد و او اين رسم شوم را برانداخت. 🔹«ابو عثمان جاحظ» مى گويد: «گروهى از #بنی_اميه كه آثار منفى اين مطلب و مقاومت هاى مردمى را در برابر آن مى ديدند، به #معاويه گفتند تو به آنچه مى خواستى رسيدى، ديگر از لعن على (عليه السلام) دست بردار، گفت: نه به خدا سوگند بايد آن قدر ادامه دهم تا كودكان با آن بزرگ شوند و بزرگسالان با آن پير گردند و هيچكس فضيلتى براى #على (عليه السلام) نگويد». 🔹در مورد اين كه چرا و چگونه «عمر بن عبدالعزيز» اين سنّت زشت و قبيح را برانداخت در تواريخ به دو چيز اشاره شده: «نخست اين كه «عمر بن عبدالعزيز» استادى داشت كه او را شديداً از اين كار بر حذر داشت و #فضايل #امام_على (عليه السلام) را براى او بازگو نمود. 🔹ديگر اين كه هنگامى كه پدرش در خطبه نماز جمعه در زمانى كه امير «مدينه» بود وقتى كه به اداى لعن و سب مى رسيد #زبانش مى گرفت و #لكنت پيدا مى كرد، با اين كه مرد فصيح و زبان آورى بود، «عمر بن عبدالعزيز» از او پرسيد: پدر اين #لكنت زبان تو از چيست؟ پاسخ داد: فرزندم! شاميانى كه پاى منبر ما مى نشينند اگر از #فضايل اين #مرد_بزرگ آن اندازه كه پدرت مى داند بدانند احدى از آنها از ما پيروى نخواهد كرد». [۱] #ادامه_دارد... پی نوشت: [۱] الغدير فى الكتاب و السنة و الادب، امينى، عبد الحسين، مركز الغدير للدراسات الاسلامية، ۱۴۱۶ق، چ ۱، ج ۱۰، ص ۳۶۱ به بعد؛ شرح نهج البلاغة، ابن أبي الحديد... منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) 📕پيام امام امير المومنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية‏، تهران‏، ۱۳۸۶ش، چ اول، ج ۲، ص ۶۵۲ #امام_علی #اميرالمؤمنين #معاویه @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️امام علی (ع) برکات بعثت پیامبر (ص) را چگونه بیان میفرماید؟ 🔹 #امام_علی (ع) در بخشی از خطبه اول «نهج البلاغه»، اشاره به چهار نکته ميفرمايد: نخست، مسأله #بعثت_پیامبر_اسلام و بخشى از #ویژگیها و #فضایل آن حضرت و نشانه هاى نبوّت او. دوّم، وضع دنیا در زمان #قیام آنحضرت از نظر انحرافات دینى و اعتقادى و نجات آنها از این #ظلمات_متراکم، به وسیله نور محمّدى (ص). سوّم، رحلت پیامبر از دار دنیا. چهارم، #میراثى که از آنحضرت باقى مانده، یعنى #قرآن_مجید. 🔹در قسمت اوّل ميفرمايد: «اِلى اَنْ بَعَثَ اللهُ سُبْحانَهُ مُحَمَّداً رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ لاِنْجازِ عِدَتِهِ وَ اِتْمامِ نُبُوَّتِهِ»؛ (قرنها گذشت و روزگاران سپری شد] تا اینکه خداوند سبحان، #محمّد رسول الله صلی الله علیه و آله را براى وفاى به عهد خود و کامل کردن نبوّتش برانگیخت و #مبعوث کرد». سپس اشاره به بخشى از #فضایل آنحضرت کرده، ميفرمايد: «مَاْخُوذاً عَلَى الْنَبییّنَ میثاقُهُ»؛ (این درحالى بود، که از همه #پیامبران پیمان درباره او گرفته شده بود [که به او ایمان بیاورند و بشارت ظهورش را به پیروان خویش بدهند]). 🔹«مَشْهُورَةً سِماتُهُ، کَریماً میلادُهُ»؛ (در حالیکه نشانه هایش مشهور و #میلادش پسندیده بود). این تعبیر ممکن است اشاره به کرامت و عظمت پدر و مادر و اجداد او باشد و یا برکاتى که #هنگام_تولّد او براى جهانیان فراهم گشت، چه اینکه مطابق نقل تواریخ، همزمان با تولّد آنحضرت #بتها در خانه کعبه فرو ریختند، #آتشکده_فارس خاموش شد، #دریاچه_ساوه که مورد پرستش گروهى بود خشکید، و قسمتى از #قصرشاهان‌جبّار درهم شکست و فروریخت و همه اینها بیانگر آغاز عصرجدیدى در مسیر #توحید و مبارزه با #شرک بود. 🔹سپس مى افزاید: «وَ اَهْلُ الاَرْضِ یَومَئِذ مِلَل مُتَفَرِّقَة وَ اَهْواء مَنْتَشِرَة وَ طَرائِقُ مُتَشَتِّت»؛ (در آنروز #مردم زمین، داراى مذاهب پراکنده و افکار و خواسته هاى ضدّ و نقیض و راهها و عقاید پراکنده بودند). «بَیْنَ مُشَبِّه للهِ بِخَلْقِهِ اَوْ مُلْحِد فِى اسْمِهِ اَوْ مُشیر اِلى غَیْرِهِ»؛ (گروهى خدا را به مخلوقاتش تشبیه میکردند و گروهى نام او را بر بتها مینهادند یا به غیر او اشاره و دعوت میکردند). #ملحد از مادّه «لحد» بر وزن مَهْد به معناى حفره اى است که در یک طرف قرار گرفته است، و به همین جهت به حفره اى که در یک جانب قرار گرفته است لحد میگویند، 🔹سپس به هرکارى که از حدّ وسط منحرف بسوى افراط و تفریط شده، #الحاد گفته میشود، و #شرک و #بت‌پرستى را نیز به همین جهت #الحاد میگویند، و منظور از جمله بالا «مُلْحِد فِى اسْمِهِ» همان است که دربالا اشاره شد که نام خدا را بر بتها مى نهادند؛ مثلا به یکى از بتها اللات و به دیگرى العزّى و به سوّمى منات میگفتند که به ترتیب از الله و العزیز و المنّان منشتق شده است، و یا اینکه منظور آنست که صفاتى براى خدا همچون صفات مخلوقات قائل میشدند و اسم او را دقیقاً بر مسمّى تطبیق نمیکردند. جمع میان هر دو تفسیر نیز ممکن است. سپس مى افزاید: «پس خداوند آنها را بوسیله آنحضرت از #گمراهى رهایى بخشید و با #وجودپربرکت‌او، آنان را از #جهالت نجات داد». 🔹بعد به فراز دیگرى از این بحث پرداخته، ميفرمايد: «سپس خداوند سبحان لقاى خویش را براى #پیامبر(ص) انتخاب کرد، و آنچه را نزد خود داشت براى او پسندید، و او را با رحلت و انتقال از دار دنیا به سراى آخرت، گرامى داشت و از گرفتارى در چنگال مشکلات نجات بخشید»؛ «آرى در نهایت احترام او را قبض روح کرد، درود خدا بر او و آلش باد»؛ «او هم آنچه را انبیاى پیشین براى امّت خود به یادگار گذارده بودند در میان شما به جاى نهاد»، «زیرا آنها هرگز امّت خود را بى سرپرست و بى آنکه راه روشنى در پیش پایشان بنهند و پرچمى برافراشته، نزد آنها بگذارند رها نمیکردند!». 🔹بدیهى است منظور امام(ع) از تعبیر بالا همان چیزیست که در #حدیث_ثقلین آمده است که طبق این روایت متواتر، #پیامبر(ص) فرمود: «من از میان شما میروم و دو چیز پرارزش در میان شما به یادگار میگذارم: #کتاب_خدا و #عترتم که اگر به این دو #تمسّک جویید، هرگز گمراه نخواهید شد و این دو ازیکدیگر جدا نمیشوند تا در کنار #حوض_کوثر نزد من آیند». به هرحال دلسوزى #پیامبران نسبت به #امّتها منحصر به حال حیاتشان نبوده است و بدون شک، نگران آینده آنها نیز بوده اند، بیش از آنچه پدر به هنگام وفات، نگران فرزندان خردسال خویش است؛ به همین دلیل نمیتوان باور کرد که آنها را بدون #برنامه_روشن و سرپرست و #وصیّى، رها سازند و زحمات یک عمر خویش را براى هدایت آنان بر باد دهد.  📕پيام امام اميرالمومنين(ع)، ناصر مكارم شيرازى، دارالكتب الاسلاميه‏، ۱۳۸۷ش‏ ج۱ ص۲۲۸ منبع:وبسایت آیت الله مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #پيامبر_اكرم #بعثت @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️فضایل حضرت علی اکبر (علیه السلام) 🔸 #حضرت_علی_اکبر (علیه السلام) به #عبادت و راز و نیاز با خداوند عشق می ورزید؛ در راه فراهم آوردن #نیازهای_بندگان خدا کوشا بود؛ #ایمان_راسخ، #شجاعت و #شهامت به او بخشیده بود و در طریق #دانش و #معرفت به کمالاتی نایل و چشمه های #حکمت در روح و روانش جاری گشته بود؛ #محدثی بنام بود و از جدّش روایت نقل می کرد. [۱] 💠دلایلی که از مقام والای این جوان هاشمی حکایت دارند، بدین صورت می توان برشمرد: 1⃣ #جامع_ترین و بهترین سخن در خصوص #فضایل او همان بیانات حضرت #امام_حسین (علیه السلام) است که وقتی جوانش عازم میدان رزم با اشقیا بود، بر زبان آورد. 2⃣ارزش معنوی #حضرت_علی_اکبر (علیه السلام) تا به آن اندازه است که پدر بزرگوارش #حضرت_سیدالشهداء (علیه السلام) که دارای مقام عصمت و امامت می باشد، زندگی پس از او را فنا و مرگ می داند. 3⃣حضرت #امام_حسین (علیه السلام) به هنگام بدرقه جوانش به سوی میدان، این آیه از قرآن را تلاوت فرمود: «انّ الله اصطفی آدم و نوحا و آل ابراهیم و آل عمران علی العالمین ذرّیّه بعضها من بعض...» [۲] که درجاتی از پاکی و #طهارت_روح را برای #حضرت_علی_اکبر (علیه السلام) به اثبات می رساند. 4⃣هنگامی‌که بدن #حضرت‌علی‌اکبر (علیه السلام) زخم های فراوان خورده بود، خطاب به پدر گفت: «از #شربتی که #رسول_اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) به دستم داد، #سیراب شدم که در آن تشنگی نمی باشد و امام را برای نوشیدن این شربت فرا خواند و این حقیقت شأن و #منزلت #حضرت_علی_اکبر (علیه السلام) را تأیید می کند». [۳] 5⃣ #امام_سجاد (علیه السلام) بدن مطهر او را در #مقبره‌ای_مستقل در مجاورت مرقد مطهر #امام_حسین (علیه السلام) به گونه ای دفن نمود که از دیگر قبور شهدا مشخص باشد. [۴] 6⃣ #ائمه_معصومین (عليهم السلام) در روایات و #زیارات_مستقل، مقام او را به پاکی و #طهارت_نفس ستوده اند. [۵] 7⃣در موقفی به نام «بنی مقاتل» #امام_حسین (علیه السلام) را خواب سبکی فرا گرفت که پس از آن آیه استرجاع بر زبان جاری نمود، در گفت و گویی که بین #پدر و پسر رخ داد، #علی_اکبر (علیه السلام) عرض کرد: ای #پدر وقتی بر #حق بودن ما قطعی است، دیگر از #مرگ در راه آن باکی نداریم. #امام (علیه السلام) وقتی چنین #معرفتی را از پسر دید فرمود: «خدایت پاداشی نیکو عطا کند. نیکوترین پاداش که باید فرزندی از پدر دریافت کند». [۶] 8⃣وقتی #حضرت_علی_اکبر (علیه السلام) به شهادت رسید، #امام (علیه السلام) #قاتلان او را به عنوان افرادی معرفی کرد که بر خداوند رحمان جسارت کرده و حرمت #رسول_الله (صلی الله علیه و آله و سلم) را هتک نموده اند. [۷] 9⃣ #حضرت_مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در #زیارت‌ناحیه‌مقدسه او را از #نسل_پاک و تبار #ابراهیم (علیه السلام) دانسته، بر او و پدرش درود فرستاده است. 🔟 #عظمت_مقام و خصال حمیده این جوان در حدی است که در میان #اقوام_عرب به #بزرگ_منشی و #عزت_نفس معروف بوده و #دشمنان، صفات خوب او را مورد تحسین قرار داده اند. 1⃣1⃣ #حضرت_علی_اکبر ‌(علیه السلام) از دو وجه، #حیات_معنوی و طیبه دارد: یکی آن که #اهل_معرفت، #خرد و #حکمت است. دیگر این که در راه #احیای_دین، حمایت از #حریم_ولایت و ستیز با شقاوت به #شهادت رسیده، از این جهت تا ابد زنده است. پی نوشت‌ها؛ [۱] ابصار العین فی انصار الحسین، سماوی، ص ۲۱؛ [۲] آل عمران، ۳۳ و ۳۴؛ [۳] علی الاکبر ابن الامام الحسین، علی محمد دخیل، صص ۱۲ ـ ۱۳؛ [۴] همان مأخذ؛ [۵] همان؛ [۶] ابصار العین، ص ۸۶؛ مشیر الاحزان، علامه جواهری، ص ۳۳؛ الارشاد، ج ۲، ص ۸۲؛ کامل ابن اثیر، ج ۴، ص ۵۱؛ المختار من مقتل بحار الانوار، صص ۷۵ ـ ۷۶؛ الفتوح، ابن اعثم، ص ۸۷۳؛ [۷] مقتل خوارزمی، ج ۲، ص ۳۱ نویسنده؛ مهدی ۱۲ منبع: وبسایت اندیشه برتر حوزه #حضرت_علی_اکبر @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد