eitaa logo
آیت الله شیخ عباس اخوان
684 دنبال‌کننده
33 عکس
22 ویدیو
21 فایل
به توفیق الهی جلسات حضرت آیت الله شیخ عباس اخوان به مرور بارگزاری می‌گردد سعی بر این است که حتی‌المقدور موضوعات و منابع جلسات ذکر شده و اگر احیاناً منبع مورد نظر یافت نشد، منابع نزدیک‌تر به موضوع آورده شود تا محققین محترم بهره‌مند گردند یا علی مدد
مشاهده در ایتا
دانلود
آیت الله شیخ عباس اخوان
* کیفیت فایل صوتی پایین است. پس از مرگ قَالَ يَا لَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ (۲۶) بِمَا غَفَرَ لِي رَبِّي وَ جَعَلَنِي مِنَ الْمُكْرَمِينَ ( :۲۷) مجله با در این آیه مبارکه به عدم مفارقت مطلق اموات از دنیا جریان ملاقات حاج آقا (پسر آیت الله شیخ ) به‌عنوان امیر‌الحاج حجاج ایران با پادشاه و احتجاج به کریم و به آیه: قَالَ الَّذِينَ غَلَبُوا عَلَىٰ أَمْرِهِمْ لَنَتَّخِذَنَّ عَلَيْهِمْ مَسْجِدًا ( :۲۱) برای خاطره‌ات از ادعای برخی طلاب و افراد مبتدی اهمیت کتاب سنت آب پاشیدن بر قبر: «...قَالَ عَلِیٌّ علیه‌السلام: وَ السُّنَّةُ أَنْ یُرَشَّ عَلَی الْقَبْرِ الْمَاءُ.» ( ج۳ص۱۹۴) «عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام قَالَ: السُّنَّةُ فِی رَشِّ الْمَاءِ عَلَی الْقَبْرِ أَنْ تَسْتَقْبِلَ الْقِبْلَةَ وَ تَبْدَأَ مِنْ عِنْدِ الرَّأْسِ إِلَی عِنْدِ الرِّجْلِ ثُمَّ تَدُورَ عَلَی الْقَبْرِ مِنَ الْجَانِبِ الْآخَرِ ثُمَّ یُرَشَّ عَلَی وَسَطِ الْقَبْرِ فَکَذَلِکَ السُّنَّةُ.» ( همان صص۱۹۵-۱۹۶) «عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام فِی رَشِّ الْمَاءِ عَلَی الْقَبْرِ قَالَ: یَتَجَافَی عَنْهُ الْعَذَابُ مَا دَامَ النَّدَی فِی التُّرَابِ.» (همان ص۱۹۶) در عالم ظهور علیه‌السلام «قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام: إِذَا فَرَغْتَ مِنَ الْقَبْرِ فَانْضِحْهُ ثُمَّ ضَعْ یَدَکَ عِنْدَ رَأْسِهِ وَ تَغْمِزُ کَفَّکَ عَلَیْهِ بَعْدَ النَّضْحِ.» (همان ص۱۹۶) «عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه‌السلام فِی حَدِیثٍ قَالَ: قَالَ: فَإِذَا حُثِیَ عَلَیْهِ التُّرَابُ وَ سُوِّیَ قَبْرُهُ فَضَعْ کَفَّکَ عَلَی قَبْرِهِ عِنْدَ رَأْسِهِ وَ فَرِّجْ أَصَابِعَکَ وَ اغْمِزْ کَفَّکَ عَلَیْهِ بَعْدَ مَا یُنْضَحُ بِالْمَاءِ.» (همان ص۱۹۷) رفع «عَنِ الرِّضَا علیه‌السلام قَالَ: مَنْ أَتَی قَبْرَ أَخِیهِ ثُمَّ وَضَعَ یَدَهُ عَلَی الْقَبْرِ وَ قَرَأَ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ سَبْعَ مَرَّاتٍ أَمِنَ یَوْمَ الْفَزَعِ الْأَکْبَرِ أَوْ یَوْمَ الْفَزَعِ.» (همان ص۲۲۶) ثواب (همان صص۱۴۱-۱۴۴) به زندگان به قدر ایشان «عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الْأَوَّلِ (علیه السلام) قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنِ الْمَیِّتِ یَزُورُ أَهْلَهُ قَالَ نَعَمْ فَقُلْتُ فِی کَمْ یَزُورُ قَالَ فِی الْجُمْعَةِ وَ فِی الشَّهْرِ وَ فِی السَّنَةِ عَلَی قَدْرِ مَنْزِلَتِهِ» ( ج۳ص۲۳۰) «عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی الْحَسَنِ الْأَوَّلِ (علیه السلام) یَزُورُ الْمُؤْمِنُ أَهْلَهُ فَقَالَ نَعَمْ فَقُلْتُ فِی کَمْ قَالَ عَلَی قَدْرِ فَضَائِلِهِمْ مِنْهُمْ مَنْ یَزُورُ فِی کُلِّ یَوْمٍ وَ مِنْهُمْ مَنْ یَزُورُ فِی کُلِّ یَوْمَیْنِ وَ مِنْهُمْ مَنْ یَزُورُ فِی کُلِّ ثَلَاثَةِ أَیَّامٍ قَالَ ثُمَّ رَأَیْتُ فِی مَجْرَی کَلَامِهِ أَنَّهُ یَقُولُ أَدْنَاهُمْ مَنْزِلَةً یَزُورُ کُلَّ جُمْعَةٍ» (همان ص۲۳۱) لزوم دلسوزی انسان برای خودش وصیت به اهدای انبار خرما پس از مرگ صعوبت نگهداری کار خیر وَ تَرَى الْجِبَالَ تَحْسَبُهَا جَامِدَةً وَ هِيَ تَمُرُّ مَرَّ السَّحَابِ ( :۸۸) إِنَّ الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئَاتِ ( علیه‌السلام:۱۱۴) ثُمَّ كَانَ عَاقِبَةَ الَّذِينَ أَسَاءُوا السُّوأَىٰ أَنْ كَذَّبُوا بِآيَاتِ اللَّهِ ( :۱۰) جریان نذری برای حضرت سلام الله علیها از شخصی غیرمعتقد و بی‌توفیق بنابر نظر نامه ۳۱ وصیت به جناب است نه به علیه‌السلام نیاز به دستگیری از در مسیر سفر : «وَ إِذَا وَجَدْتَ مِنْ أَهْلِ الْفَاقَةِ مَنْ يَحْمِلُ لَكَ زَادَكَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ فَيُوَافِيكَ بِهِ غَداً حَيْثُ تَحْتَاجُ إِلَيْهِ فَاغْتَنِمْهُ وَ حَمِّلْهُ إِيَّاهُ وَ أَكْثِرْ مِنْ تَزْوِيدِهِ وَ أَنْتَ قَادِرٌ عَلَيْهِ فَلَعَلَّكَ تَطْلُبُهُ فَلَا تَجِدُه» ( نامه۳۱) شأن يَسْعَىٰ نُورُهُمْ بَيْنَ أَيْدِيهِمْ ( :۱۲) قَوْلٌ مَعْرُوفٌ وَمَغْفِرَةٌ خَيْرٌ مِنْ صَدَقَةٍ يَتْبَعُهَا أَذًى ( :۲۶۳) وَيُحِبُّونَ أَنْ يُحْمَدُوا بِمَا لَمْ يَفْعَلُوا ( :۱۸۸) نقلی از مرحوم آیت‌الله از اواخر عمر مرحوم آیت‌الله و جریان قصد قیام بر ضد خدمات مرحوم آیت‌الله و مرحوم آیت‌الله بروجردی به فرمایش در مورد مرحوم آیت‌الله بروجردی گرفتاری‌های بدون پشتوانه روضه ای که به عشقت اسیر، خیل بنی آدمند! سوختگان غمت، با غم دل خرمند
آیت الله شیخ عباس اخوان
کرامتی از زیارت عاشورا از قول مرحوم محدث قمی به اصطلاح علم مرد است و می‌باشد بیماری و در و اشرف و به علت طغیان و و عفونی شدن محیط بحث پیرامون جواز فرار از طاعون و وبا و رویکرد بسیاری از مبنی فرار از طاعون و وبا فرار سید از وبا و طاعون و آمدن به و و خواندن و سپس و سپس بازگشت به نجف اشرف مراجع مهم شیعه در زمان مرحوم محدث قمی مثل مرحوم میرزا فرمایش (در مورد رد بیسوادی آخوندهای ) پیرامون شخصیت میرزا محمدتقی شیرازی توصیف شخصیت مرحوم آیت‌الله و تبحر در و عجیب و شوخ‌طبعی ایشان حرمت مصرف در لباس مرد مگر به اندازه سه بند انگشت در حاشیه و جریان مرحوم آیت‌الله و مزاح مرحوم فشارکی با ایشان جریان مرحوم حائری یزدی در مورد رد قبول از سوی مرحوم فشارکی بعد از وفات میرزای شیرازی دوم تِلْكَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِينَ لَا يُرِيدُونَ عُلُوًّا فِي الْأَرْضِ وَلَا فَسَادًا ۚ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ ( :۸۸) جریان دادن آسید محمد فشارکی در محضر میرزا محمدتقی شیرازی به وجوب قرائت زیارت عاشورا برای رفع طاعون و برطرف شدن طاعون از سر شیعیان وجوب زیارت علیه‌السلام و تفاسیر فقها از این روایات که در مرحوم قبول کامل کتاب کامل الزیارات از سوی مرحوم و علت آن قال أبو عبد الله علیه السلام یاسدیر تزور قبر الحسین علیه‌السلام فی کل یوم قلت جعلت فداک لا قال ماأجفاکم أفتزوره فی کل شهر قلت لا قال فتزوره فی کل سنة قلت یکون ذلک قال یاسدیر ماأجفاکم بالحسین علیه‌السلام [بذلک] أ ماعلمت أن لله ألف ألف ملکا شعثا غبرا یبکون ویزورون لایفترون و ماعلیک یاسدیر أن تزور قبر الحسین ع فی کل جمعة خمس مرات ( ص۲۸۸) فقلت جعلت فداک إنی کثیرا ماأذکر الحسین علیه‌السلام فأی شیءأقول قال قل السلام علیک یا أبا عبد الله تعید ذلک ثلاثا فإن السلام یصل إلیه من قریب و من بعید (همان ص۱۹۹) قال لی أبو عبد الله علیه السلام یاسدیر تکثر من زیارة قبر أبی عبد الله الحسین قلت إنه من الشغل فقال أ لاأعلمک شیئا إذا أنت فعلته کتب الله لک بذلک الزیارة فقلت بلی جعلت فداک فقال لی اغتسل فی منزلک واصعد إلی سطح دارک وأشر إلیه بالسلام یکتب لک بذلک الزیارة (همان ص۲۸۹) لزوم رعایت اموراتی توسط حرم چو محرم شدی قدر خود پاس دار که محرم به یکی نقطه مجرم شود سنت مجلس و کتب از بزرگان شیعه مثل و و و و عنه عن أبیه عن الحسن بن محبوب عن زیارت امام حسین علیه السلام توسط حضرت علیه السلام به همراه هفتاد هزار از «عنه عن أبیه عن الحسن بن محبوب عن الحسین بن بنت أبی حمزة الثمالی قال خرجت فی آخر زمان بنی مروان إلی زیارة قبر الحسین علیه‌السلام مستخفیا من أهل الشام حتی انتهیت إلی کربلاء فاختفیت فی ناحیة القریة حتی إذا ذهب من اللیل نصفه أقبلت نحو القبر فلما دنوت منه أقبل نحوی رجل فقال لی انصرف مأجورا فإنک لاتصل إلیه فرجعت فزعا حتی إذا کاد یطلع الفجر أقبلت نحوه حتی إذا دنوت منه خرج إلی الرجل فقال لی یا هذا إنک لاتصل إلیه فقلت له عافاک الله و لم لا أصل إلیه و قد أقبلت من الکوفة أرید زیارته فلا تحل بینی و بینه عافاک الله و أنا أخاف إن أصبح فیقتلونی أهل الشام إن أدرکونی هاهنا قال فقال لی اصبر قلیلا فإن موسی بن عمران علیه‌السلام سأل الله أن یأذن له فی زیارة قبر الحسین بن علی فأذن له فهبط من السماء فی سبعین ألف ملک فهم بحضرته من أول اللیل ینتظرون طلوع الفجر ثم یعرجون إلی السماء قال فقلت له فمن أنت عافاک الله قال أنا من الملائکة الذین أمروا بحرس قبر الحسین علیه‌السلام والاستغفار لزواره فانصرفت و قد کاد أن یطیر عقلی لما سمعت منه قال فأقبلت لما طلع الفجر نحوه فلم یحل بینی و بینه أحد فدنوت من القبر و سلمت علیه و دعوت الله علی قتلته و صلیت الصبح و أقبلت مسرعا مخافة أهل الشام» (همان ص۱۱۳) تأکید بر نزد قبر علیه‌السلام «عن جابر الجعفی قال دخلت علی جعفر بن محمد علیه‌السلام فی یوم عاشوراء فقال لی هؤلاء زوار الله وحق علی المزور أن یکرم الزائر من بات عند قبر الحسین علیه‌السلام لیلة عاشوراء لقی الله ملطخا بدمه یوم القیامة کأنما قتل معه فی عرصته [عصره] و قال من زار قبر الحسین علیه‌السلام أی یوم عاشوراء و [ أو] بات عنده کان کمن استشهد بین یدیه»
آیت الله شیخ عباس اخوان
خطابات حضرت علیه‌السلام به پیرامون «إنَّ الله حرم الجنّة على كلَّ فاحش بذي قليل الحياء، لايبالي ما قال و لا ما قيل فيه» ج۱ص۱۴۹ گفتن و رعایت و نسبت حیا به /راه رعایت حیاء بی حیایی انسان را به بی‌حساب حرف زدن می‌کشاند/ مسئولیت انسان نسبت به سخن گفتن: مَا يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ #ق :۱۸/ عاقبت عدم رعایت شئون در سخن گفتن به بی دینی می‌کشد که همان گروه سابق‌الذکر است «إنَّ الله حرم الجنّة على كلَّ فاحش بذي قليل الحياء، لايبالي ما قال و لا ما قيل فيه» و و در عربی یعنی کسی‌که ابایی از بی‌پروایی و دریدگی ندارد؛ وَلَا تَقْرَبُوا الزِّنَا إِنَّهُ كَانَ فَاحِشَةً وَسَاءَ سَبِيلًا :۳۲؛ آیه در مقام بیان این است که قرب و نزدیکی به فاحشه است همان سخن به درشتی و ناروایی است قلیل‌ الحیاء؛ بحث از کم حیا است که بهشت نمی‌رود؛ گاهی انسان به خود تلقین می‌کند که من بی‌حیا نیستم که از مقولهٔ اثبات و خودفریبی است/ انسان‌ها حالاتشان هرکسی با دیگری فرق دارد/انسان موجود بسیار عجیب و پیچیده‌ای است/مصادیق متعدد اقناع نفس حتی در جنایتکاران که در خیال خودشان دارند کار نیکو می‌کنند/ نفس انسان میزان‌الحراره عجیبی دارد/ موش و گربه بازی نفس!/ جریانی به نقل از به نقل از مرحوم آیت‌الله شیخ : ملا شدن چه مشکل، آدم شدن محالِ/نقل جریانی از مرحوم آیت‌الله شیخ پیرامون پدرشان مرحوم آیت‌الله شیخ عبدالکریم حائری یزدی در دوران جوانی؛ طاعت از دست نیاید گنهی باید کرد در دل دوست به هر حیله رهی باید کرد در لسان اهل یعنی جایی وظیفه کردن بودن صبر نکردیم/وَجَاءَ مِنْ أَقْصَى الْمَدِينَةِ رَجُلٌ يَسْعَىٰ قَالَ يَا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلِينَ :۲۰؛ یاری مردم مناطق پایین به علیهم‌السلام؛ از اقصی المدینة بوده/ / تصنعی نبودن حالات «يرون في أنفسهم أنّهم أشرار، وإنهم لأكياس وأبرار» ج۱ص۱۴۹ «إنَّ الله حرم الجنّة على كلَّ فاحش بذي قليل الحياء، لايبالي ما قال و لا ما قيل فيه» حرمت بر کم حیای بد زبان «لايبالي ما قال و لا ما قيل فيه» جلوه به حیوانیت در کسانی‌که چیزی در کف ندارند/ انسان دارا و صاحب است صلی الله علیک یا مولانا یا صاحب العصر و الزمان ما بدین در نه پِیِ حشمت و جاه آمده‌ایم از بد حادثه این جا به پناه آمده‌ایم رهروِ منزلِ عشقیم و ز سرحدِّ عَدَم تا به اقلیمِ وجود این همه راه آمده‌ایم آبرو می‌رود ای ابرِ خطاپوش ببار که به دیوانِ عمل نامه سیاه آمده‌ایم یادی از مرحوم آیت‌الله شیخ (۴شهریور۱۴۰۱) به خدا که ز غیر تو بیزارم وز خویش همیشه در آزارم آوارۀ کوه و بیابانم سرگشتۀ کوچه و بازارم چون مرغ شب آویزم همه شب روزانه چو بلبل گلزارم مولای من یابن الحسن یوسف فاطمه رنجورم و باز مرنجانم بیزارم و باز نیازارم آن خاطر نازک را ترسم کز زاری خویش بیازارم من مفتقر سودا زده‌ام اینست متاعم و ابزارم دیوان یابن الحسن یابن الحسن یابن الحسن یابن الحسن تا به کی ای نوش جان می‌زنیم نیشتر زخم از این بیشتر یا دل از این ریش‌تر ز آه من اندیشه کن بیخ جفا تیشه کن مهر و وفا پیشه کن بیشتر از پیشتر در نظر اهل دل سادگی آزادگی است جز متصنع مدان از همه بدکیش‌تر ای به نصاب جمال یافته حدّ کمال نیست مرا آرزو جز نظری بیشتر خرمن حسن تو را موقع احسان بود مفلسم و مفتقر از همه درویش‌تر دیوان یابن الحسن یابن الحسن یابن الحسن یابن الحسن توسل به علیه‌السلام و بان الانکسار فی وجه الحسین... بود امیدم تا مرا یاری کنی سالها بهرم علمداری کنی ای دریغا شد امیدم نا امید بی برادر گشتم و پشتم خمید سیدنا المظلوم یا اباعبدالله سیدنا الغریب یا اباعبدالله سیدنا العطشان یا اباعبدالله ۲۸محرم ۱۴۴۴ ۱۴۰۱٫۶/۴ https://eitaa.com/akavan110
آیت الله شیخ عباس اخوان
بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم خطابات حضرت علیه‌السلام به پیرامون «يا هشام إنَّ الزرع ينبت في السهل، و لا ينبت في الصفا، فكذلك الحكمة تعمر في قلب المتواضع و لا تعمر في قلب المتكبّر الجبّار لأنَّ الله جعل التواضع آلة العقل، و جعل التكبر من آلة الجهل، ألم تعلم أن من شمخ إلى السقف برأسه شجّه؟ و من خفض رأسه استظلّ تحته و أكنه؟ فكذلك من لم يتواضع لله خفضه الله، ومن تواضع لله رفعه.» ج۱ص۱۵۳. به در کلام امام علیه‌السلام برای تلطیف کلام؛ مطلبی از مرحوم پروفسور پیرامون استفاده از حدود پانصد آیات و روایات و شعر و حکایت ضمن تدریس ریاضی؛ گاهی تلطیف در کلام برای استفاده دیگران غیر از مخاطبی مثل هشام است؛ گاهی تفنن در کلام سبب تلطیف در کلام می‌شود؛ وصف واعظ صاحب نفس مشهور زمان مرحوم شیخ که مشهور به عرفان بافی بوده؛ دعوت مرحوم آیت‌الله شیخ یزدی از مرحوم صبوحی برای منبر در مدرسه فیضیه؛ مثالی پیرامون حکمت سخن گفتن به با نقلی از مرحوم پروفسور حسابی؛ نظریه مرحوم حسابی که خلاف نظریه بوده است و مطرح کردن نظریه توسط دکتر حسابی نزد استاد خود انیشتین؛ وزانت مقام صاحب علم به سبب ذکر سخن امام علیه‌السلام در این فقره با مثال؛ درست شدن در شخص با و ؛ «يا هشام إنَّ الزرع ينبت في السهل، و لا ينبت في الصفا» سهل در عرب به دشت می‌گویند؛ صفا یعنی سنگ صاف که سخت است زراعت در سنگ صاف نمی‌شود بلکه در دشت ممکن است «فكذلك الحكمة تعمر في قلب المتواضع و لا تعمر في قلب المتكبّر الجبّار» حکمت هم مثل زراعت است که در قلب انسان فروتن حکمت آبادان می‌شود و در قلب آدم و سرکش حکمت آبادان نمی‌شود «لأنَّ الله جعل التواضع آلة العقل، و جعل التكبر من آلة الجهل» تواضع آلت است چون لازمه حکمت این است که انسان از دیگران هم بهره ببرد؛ جریانی از مرحوم آیت‌الله شیخ و عمر بالای ایشان؛ جریان شهرت اشتباه عمر صد سال برای مرحوم لنکرانی؛ وَقُلْ رَبِّ أَدْخِلْنِي مُدْخَلَ صِدْقٍ وَأَخْرِجْنِي مُخْرَجَ صِدْقٍ وَاجْعَلْ لِي مِنْ لَدُنْكَ سُلْطَانًا نَصِيرًا ؛۸۲؛ تکبر از مقدمات است افتادگی آموز اگر طالب فیضی هرگز نخورد آب زمینی که بلند است منسوب به یا دانسته در شخص متکبر او را به نورانیت و حکمت نمی‌رساند صلی الله علیک یا مولانا یا اباعبدالله السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین زنده جاويد كيست؟ كشته شمشير دوست كآب حيات قلوب، در دمِ شمشير اوست گر بشِكافى هنوز، خاك شهيدان عشق آيد از آن كشتگان، زمزمه دوست دوست بنده یزدان شناس موت و حیاتش یکی است زآنکه به نور خداش پرورش طبع و خوست گوش دل مؤمن است سامع صوت خدا گرچه ز آواز خلق ملک پر از های و هوست عاشق ديدار دوست، اوست كه همچون حسين زردىِ رُخسار او، سرخ ز خون گلوست دوست به شمشير اگر، پاره كند پيكرش منّت شمشير دوست، بر بدنش مو به موست گر به اسيرى بَرند عترت او دشمنان هر چه ز دشمن بر او، دوست پسندد، نكوست حسین جان حسین جان حسین جان حسین جان ۱۴۰۱/۱۲/۸ https://eitaa.com/akavan110
آیت الله شیخ عباس اخوان
حاکم زیرک شیراز یک به نام بوده که در مواجهه با کاروان پر جمعیت جناب شاهچراغ علیه‌السلام احساس خطر برای مأمون کرد و کاروان را در شیراز متوقف کرد؛ نامه قتلق خان برای مأمون و ابراز خطر برای مأمون و دستور مأمون مبنی بر بازگرداندن کاروان؛ مذاکره قتلق خان با جناب احمد بن موسی علیه‌السلام برای بازگشت و عدم پذیرش آن توسط ایشان و منتهی شدن کار به ؛ تشابه جنگ جناب احمد بن موسی علیه‌السلام با قتلق خان به واقعه و دلاوری جناب احمد بن موسی علیه‌السلام همچون علیه‌السلام؛ حیله در لشکر امامزادگان با خبر دروغ وفات امام رضا علیه‌السلام و متفرق شدن امامزادگان که برخی در شیراز ماندند و برخی به سمت قم حرکت کردند که این سبب پراکندگی امامزادگان در ایران است؛ مخفی شدن جناب احمد بن موسی علیهماالسلام و برادرش به مدت بیست سال در شیراز که آن موقع شهر شیعه نبوده است؛ نحوه شهادت مظلومانه جناب احمد بن موسی علیهماالسلام و مزبله کردن محل شهادت ایشان از روی عناد تا حدود چهار صد سال تا دوران سلاطین که برخی شیعه و برخی گرایش شیعه داشتند که حافظ در این دوره است راستی خاتمِ فیروزهٔ بواسحاقی خوش درخشید ولی دولتِ مُستَعجل بود دستور آل مظفر برای جمع کردن زباله‌ها از وسط شهر به مدت سه ماه و مواجه شدن با بدن مطهری که شمشیر و مصحفی کنار خود داشته که در دست این بدن خاتمی بوده که نگینی داشته که منقوش بوده بر آن: «المتوکل بالله احمد بن موسی»؛ دستور برای ساخت مضجع و نامگذاری به شاهِ چراغ رسیدن کاروان بانوان به ( ) که در آن دوران بوده‌اند؛ خبر دروغین وفات حضرت رضا علیه‌السلام و بیماری سلام الله علیها؛ احتمال مسمومیت حضرت معصومه سلام الله علیها در ساوه؛ حرمت کاروان حضرت معصومه سلام الله علیها به سمت قم؛ آبادی و شکوه قم در آن دوران؛ استقبال بزرگان و علما از حضرت معصومه سلام الله علیها و تأسی حضرت در سکونت خود در شهر به صلی‌الله علیه وآله وسلم در اینکه جایی سکونت کردند که ناقه خود فرود آمد؛ ضعف قم در طول تاریخ در عین حضور همیشگی آن حتی در گزارش سفرنامه‌های غربیان؛ تکریم سلاطین و قرار ندادن فرماندار مرد و انتصاب فرماندار زن در شهر قم به احترام حضرت معصومه سلام الله علیها درهم شدن همه بلاد در دوران ؛ انتقاد از مدح رضاخان به سبب جهل برخی از مردم؛ نسبت‌های دروغ در مدح رضاخان مثل اینکه اولین بار خط آهن را رضاخان در ایران آورده در حالی‌که اول مرتبه خط آهن را در ایران آورد که گسترش در انقلاب توسط مشروطه‌چیان متوقف شد و خط آهن را خراب کردند؛ ورود به ایران توسط ناصرالدین شاه برای اولین بار که آثار آن را مشروطه‌خواهان خراب کردند؛ هم برای اولین بار در ایران توسط ناصرالدین شاه آمد که انتصاب همه این‌ها (به‌عنوان اولین بار) به رضاخان دروغ است؛ از جنایات رضاخان لگدکوب کردن تمام در ایران است که بساط شهرهای مذهبی مثل قم به هم ریخت؛ ضعیف شدن قم در دوره و احیای قم توسط مرحوم آیت‌الله شیخ یزدی معروف به آیت الله ؛ قم سابقه ۱۲۰۰ ساله دارد که مرحوم آیت‌الله حائری یزدی آن را احیا کرد نه تأسیس فتور قم بعد از آیت الله حائری و نیاز به مدبری برای ریاست جهان اسلام؛ عدم بنای به قم آمدن توسط مرحوم آیت‌الله ؛ زندگی اعیانی مرحوم آیت‌الله بروجردی در که از خاندان بروجرد بودند که خاندان ثروتمندی بودند؛ حضور مرحوم آیت‌الله بروجردی تا هفتاد سالگی به‌عنوان مناطق جنوبی ایران؛ جریان بیماری مرحوم آیت‌الله بروجردی و انتقال به تهران برای بستری شدن؛ شرعی آیت الله بروجردی در هنگام عبور از قم برای تدریس یک سال اگر شفا پیدا کند و ساکن شدن درد ایشان؛ حضور یک ساله جهت ادای نذر توسط آیت الله بروجردی و اشتغال به تدریس؛ تبیین مقام خاص آیت الله بروجردی؛ بازگشت آیت الله بروجردی از قم به بروجرد و اصرار علما برای بازگشت ایشان به قم؛ وفات مرحوم آیت‌الله در سال ۱۳۲۵ش؛ خاص مرحوم آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی و نقش‌آفرینی ایشان در زمان در و تحت تأثیر قرار دادن تمام ؛ موقعیت خطیر آیت الله در عراق فعلی؛ مرجعیت بلامنازع آیت الله بروجردی پس از وفات مرحوم آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی از سال ۱۳۲۵ تا ۱۳۴۰
آیت الله شیخ عباس اخوان
بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم خطابات حضرت علیه‌السلام به پیرامون «يا هشام قال رسول الله صلی‌الله علیه وآله وسلم: إذا رأيتم المؤمن صموتاً فادنوا منه، فإنّه يلقي الحكمة، و المؤمن قليل الكلام كثير العمل، و المنافق كثير الكلام قليل العمل.» ج۱ص۱۵۴ الهی گفتن؛ ظهور سخن گفتن در دو جهت: سخن به لسان و حدیث نفس کردن؛ امر و درونی است به اینکه انسان در درون خودش مطالبی را مرور می‌کند؛ تبیین حدیث نفس به مثال دنیایی به توفیق و موفقیت اشخاص موفق در امور مادی با حدیث نفس ایشان که سخن گفتن اینان با برای ارتباط با دیگران است ولی سخن درونی برای رسیدن به موفقیت است؛ اصل مطلب در لفاظی نیست بلکه در حدیث نفس و مرور درونی است؛ مشاهده حاصل درونی اشخاص به اثر بیرونی بزرگی سَراسَر به گُفتار نیست دو صَد گُفته چون نیم کِردار نیست منسوب به ظاهری نبودن که همان در فارسی است؛ الَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولَٰئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَهُمْ مُهْتَدُونَ :۸۲؛ امر درونی ایمان؛ سخن زیاد با دیگران در جواب یک احوالپرسی ساده یا برای به خود است یا برای و نسبت به دیگران است؛ نشان دادن آرامش به دیگران یا برای تلقین به خود است که این شخص در مراحل ابتدایی ایمان است یا برای خودنمایی به دیگران است که از صفات است. «إذا رأيتم المؤمن صموتاً فادنوا منه.» یعنی بسیار کم سخن؛ وصف حال مرحوم آیت‌الله شیخ محمد و بیان علامه پیرامون ایشان؛ کلام تکان دهنده مرحوم آیت‌الله کوهستانی پیرامون حرف بی‌جا زدن؛ بیهوده حرف زدن است مثل خودفروشی تن؛ کلام مرحوم آیت‌الله آقا پیرامون مرحوم آیت‌الله ؛ ذکر برخی خصوصیات مرحوم آیت‌الله سید احمد خوانساری؛ نقش بالای در صنف ؛ تقدم سنی و استاد دیدن آیت الله سید احمد خوانساری (مثلاً نزد ) بر مرحوم آیت‌الله ؛ مبارزه با مرحوم خوانساری؛ جریان رد و بدل شدن مرحوم آقای حکیم و مرحوم خوانساری «إذا رأيتم المؤمن صموتاً فادنوا منه، فإنّه يلقي الحكمة» اگر دیدید صموت و ساکت است به او نزدیک شوید که او را به تو می‌کند (که باز بحث سخن گفتن نیست)؛ تبیین القاء حکمت توسط مومن صموت با ذکر سیره مرحوم آیت‌الله سید احمد خوانساری و جریان شلوغ‌تر شدن نماز جماعت ایشان از نماز جماعت مرحوم آیت‌الله شیخ یزدی و واکنش مرحوم خوانساری؛ نقل آیت الله از مراجعت آیت الله سید احمد خوانساری از به ؛ جریان فعالیت مرحوم آیت‌الله با روز آخر عمر شریفشان (و سخن ایشان: آخوند تا زنده است باید کار خودش را بکند) دو صد گفته چون نیم کردار نیست منسوب به «و المؤمن قليل الكلام كثير العمل، و المنافق كثير الكلام قليل العمل.» مؤمن کم حرف می‌زند و کار زیاد می‌کند و منافق زیاد حرف می‌زند و کم عمل می‌کند؛ دقت در نشدن به کسی که زیاد حرف می‌زند چون شاید خود می‌داند؛ فرمایش مرحوم آیت‌الله پیرامون شخصی که برخی رفتارها را داشته؛ ما وظیفه داریم به دیگران باشیم ولی باید خودمان را ببینیم که آیا واقعاً به حرف زدن داریم یا نه. صلی الله علیک یا مولانا یا اباعبدالله السلام علی الحسین و علی علیّ بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین مقصد من، خواجه، مولای من است توشه من نیز تقوای من است در مناجاتم چو موسی با اله خلوت دل طور سینای من است می روان مرده‌ام را زنده کرد آری آری می مسیحای من است نشئۀ ناسوتم اندر خور نبود عالم لاهوت ماوای من است یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین روضه و علیهماالسلام تا چه کرد آن شیرخوار شیر خوی با امیر شیرخویان گفتگوی بانگ زد کای ساقی بزم الست شیرخوار از کودکی شد می پرست غیر دستت نیست جایی چون مرا بر به دستت نیست پایی چون مرا گر ندارم گردنی شمشیر جوی تیر عشقت را سپر سازم گلوی گر که‌ نتوانم‌ به‌ میدان تاختن‌ سوی میدان، جان توانم‌ باختن‌ یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین ۲۵محرم۱۴۴۵ ۲۱مرداد۱۴۰۲ آیت الله https://eitaa.com/akavan110
آیت الله شیخ عباس اخوان
میلاد حضرت زینب سلام الله علیها هیئت عبدالله بن الحسن علیهما السلام سخنرانی حضرت استاد اخوان #سخن
بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم [سخنرانی در شب ولادت حضرت زینب سلام الله علیها] وَالْبَلَدُ الطَّيِّبُ يَخْرُجُ نَبَاتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ ۖ وَالَّذِي خَبُثَ لَا يَخْرُجُ إِلَّا نَكِدًا ۚ كَذَٰلِكَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَشْكُرُونَ :۵۸ در این آیه مبارکه آمده غرض تربیت‌شدگان تحت حضرات علیهم‌السلام است به‌خصوص علیهم‌السلام؛ معنای تحت‌اللفظی آیه: سرزمین و شهر نیکو و خوب روئیدنی‌هایش به اذن پروردگار می‌روید و آن شهر و سرزمینی که ناپاک است پس از این سرزمین نمی‌روید مگر مختصری آن هم کم‌کم؛ تبیین شأن امامزادگان که بزرگی آن‌ها از ناحیه علیهم‌السلام به ما رسیده است؛ تفاوت تربیت‌شدگان تحت تربیت ولی خدا با دیگران؛ هر کدام می‌تواند انسان را زمین بزند چه از شاخه باشد مثل و و چه از شاخه مثل و و چه از شاخه مثل و و و علم و ؛ جریانی به نقل از به نقل از مرحوم آیت‌الله شیخ : ملا شدن چه مشکل، آدم شدن محالِ؛ نقل جریانی از مرحوم آیت‌الله شیخ پیرامون پدرشان مرحوم آیت‌الله شیخ عبدالکریم حائری یزدی در دوران جوانی و ارتکاب طاعت از دست نیاید گنهی باید کرد در دل دوست به هر حیله رهی باید کرد در وادی انسان نباید دم بزند و باید کند قوم دیگر می‌شناسم ز اولیا که دهانشان بسته باشد از دعا جریان صبر چهل ساله مرحوم آقای ؛ روایت دارد گاهی خدا از مومن بیست سال را می‌گیرد تا مبادا به عشق اشک ریختن رو به عبادت بکند؛ جریان قضا کردن نماز‌های تمام عمر توسط ؛ جریان به مرحوم قاضی توسط صلوات الله علیه میخانه، نه جای‌ افتخار است جای‌‌ گُنه است و سر بزیری‌ دخالت و در ؛ نقل از شخصی که توهم افضلیت در علم از حضرت عباس علیه السلام داشته است؛ دخالت بیشتر شیطان (نسبت به علوم کسبی) در مثل علم ؛ وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ الَّذِي آتَيْنَاهُ آيَاتِنَا فَانْسَلَخَ مِنْهَا فَأَتْبَعَهُ الشَّيْطَانُ فَكَانَ مِنَ الْغَاوِينَ (۱۷۵) وَلَوْ شِئْنَا لَرَفَعْنَاهُ بِهَا وَلَٰكِنَّهُ أَخْلَدَ إِلَى الْأَرْضِ وَاتَّبَعَ هَوَاهُ ۚ فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ الْكَلْبِ إِنْ تَحْمِلْ عَلَيْهِ يَلْهَثْ أَوْ تَتْرُكْهُ يَلْهَثْ ۚ ذَٰلِكَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا ۚ فَاقْصُصِ الْقَصَصَ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ :۱۷۶؛ وصف حال و و در کریم؛ قَالَ إِنَّمَا أُوتِيتُهُ عَلَىٰ عِلْمٍ عِنْدِي ۚ أَوَلَمْ يَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ قَدْ أَهْلَكَ مِنْ قَبْلِهِ مِنَ الْقُرُونِ مَنْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُ قُوَّةً وَأَكْثَرُ جَمْعًا ۚ وَلَا يُسْأَلُ عَنْ ذُنُوبِهِمُ الْمُجْرِمُونَ :۷۸؛ قارون؛ إِنَّ قَارُونَ كَانَ مِنْ قَوْمِ مُوسَىٰ فَبَغَىٰ عَلَيْهِمْ ۖ وَآتَيْنَاهُ مِنَ الْكُنُوزِ مَا إِنَّ مَفَاتِحَهُ لَتَنُوءُ بِالْعُصْبَةِ أُولِي الْقُوَّةِ إِذْ قَالَ لَهُ قَوْمُهُ لَا تَفْرَحْ ۖ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْفَرِحِينَ :۷۶؛ نزد اهل معروف به است؛ فرمایش مرحوم آیت‌الله شیخ محمد علی پیرامون کسی که صاحب کرامت شده؛ شدید اهل علوم وهبی از دیگران؛ وصف حال مرحوم آیت‌الله و جریان عمل جراحی ایشان و اجازه ندادن به بیهوش کردن ایشان به علت عدم بطلان و فسخ ایشان به وکلایشان؛ وصایت مرحوم آیت‌الله برای مرحوم آیت‌الله سید احمد خوانساری و نقل‌های ایشان در مورد ماترک مرحوم خوانساری و حالات روزهای پایانی عمر ایشان؛ جریانی منقول از آیت الله در هنگام تحصیل خصوصی نزد آیت الله سید احمد خوانساری و واکنش ایشان به اذیت‌های همسرشان و نقل دیگری از مرحوم آیت‌الله در این مورد؛ پیام تسلیت مرحوم امام برای رحلت مرحوم آیت‌الله سید احمد خوانساری: ‏بسم الله الرحمن الرحیم ‏‏‏انا لله و انا الیه راجعون‏ خبر رحلت مرحوم مغفور آیت الله خوانساری ـ رحمة الله علیه ـ موجب تأسف و‏‎ ‎‏تأثر گردید. این عالِم جلیل بزرگوار و مرجع معظم که پیوسته در حوزه های علمیه و‏‎ ‎‏مجامع متدینه مقام رفیع و بلندی داشت و عمر شریف خود را در راه تدریس و تربیت و‏‎ ‎‏علم و عمل به پایان رساند، حق بزرگی بر حوزه ها دارد؛ چه که با رفتار و اعمال خود و‏‎ ‎‏تقوا و سیرۀ خویش پیوسته در نفوس مستعده مؤثر و موجب تربیت بود.
آیت الله شیخ عباس اخوان
بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم خطابات حضرت علیه‌السلام به پیرامون «يا هشام أوحى الله إلى داود: قل لعبادي لا يجعلوا بيني و بينهم عالماً مفتوناً بالدنيا فيصدّهم عن ذكري، و عن طريق محبّتي و مناجاتي، اُولئك قطّاع الطريق من عبادي، إنَّ أدنى ما أنا صانع بهم أن أنزع حلاوة عبادتي و مناجاتي من قلوبهم.» ج۱ص۱۵۴ بالذات و فارغ از اینکه این دارا باشد یا ندار یا زشت باشد یا زیبا؛ مجذوب شدن انسان به علم؛ عالم منحرف با جذبه‌ای که در علمش دارد می‌تواند عده‌ای را به انحراف بکشد؛ فرمایش صلوات الله علیه پیرامون علت مردم به علت ممزوج شدن و با همدیگر: فلَو أنَّ الباطلَ خَلَصَ مِن مِزاجِ الحقِّ لَم يَخْفَ علَى المُرتادِينَ، و لَو أنَّ الحقَّ خَلَصَ مِن لَبْسِ الباطلِ انْقَطَعتْ عنه ألْسُنُ المُعانِدينَ، و لكنْ يُؤخَذُ مِن هذا ضِغْثٌ و مِن هذا ضِغْثٌ خطبه ۵۰؛ گمراهی با جذبه‌ای که مربوط به ناخالصی در عالم ربطی نه به بدی در علم زیرا علم بدی ندارد؛ انسان بالذات در پی علم و دانستن و کشغ حقیقت و نفس الأمر است و اگر انسان سستی در کسی علم می‌کند چون مقدمات علم را ندارد و اگر مقدمات را داشته باشد به دنبال علم می‌رود؛ جریانی از سیره شخصی که از های ( ) سنتی بود؛ تبیین ممزوج کردن حق و باطل در و ؛ اعمال بد عالم برگرفته از علم او نیست بلکه برگرفته از اوست ولی دیگران همراه با گرفتن علم او این بدی‌های در عمل او را هم می‌گیرند «يا هشام أوحى الله إلى داود: قل لعبادي» ای هشام خدای متعال به علیه‌السلام وحی کرد که به بندگانم بگو (این وحی برای رسیدن پیام به بندگان بوده)؛ گستره مبحث در و اینکه عدالت در هر طائفه‌ای فرق می‌کند مثل فرق عدالت مورد نیاز بین و و صاحب فتوا؛ شرطیت (= مکبا علی الدنیا) نبودن : فلا یجوز علی الأحوط تقلید المفضول مع التمکن من الأفضل و أن لا یکون متولدا من الزنی و أن لا یکون مقبلا علی الدنیا و طالبا لها مکبا علیها مجدا فی تحصیلها ج۱ص۹؛ مرحوم آیت‌الله شیخ : فلانی عادل پدرسوخته‌ایست «يا هشام أوحى الله إلى داود: قل لعبادي لا يجعلوا بيني و بينهم عالماً مفتوناً بالدنيا» نخی از دنباله‌روی عالم مفتون شده به ؛ به دنیا یعنی شیفته و شیدای دنیا؛ مفتون به دنیا خلاف عدالت نیست ولی را نمی‌شود از او گرفت زیرا در لابلای دین به تو دنیاطلبی را هم می‌آموزد و خودبه‌خود این‌گونه می‌شوی؛ خاطره‌ای از مرحوم آیت‌الله ؛ خاصیت زرق و برق دنیا انسان به آن است؛ وَلَا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَىٰ مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا لِنَفْتِنَهُمْ فِيهِ ۚ وَرِزْقُ رَبِّكَ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ :۱۳۱؛ وَلَوْلَا أَنْ ثَبَّتْنَاكَ لَقَدْ كِدْتَ تَرْكَنُ إِلَيْهِمْ شَيْئًا قَلِيلًا :۷۴ «يا هشام أوحى الله إلى داود: قل لعبادي لا يجعلوا بيني و بينهم عالماً مفتوناً بالدنيا فيصدّهم عن ذكري، و عن طريق محبّتي و مناجاتي، اُولئك قطّاع الطريق من عبادي، إنَّ أدنى ما أنا صانع بهم أن أنزع حلاوة عبادتي و مناجاتي من قلوبهم.» به بندگان من بگو بین من و خودشان عالمی را که شیفته دنیاست قرار ندهند که این عالم سبب می‌شود شما از یاد خدا باز بمانید؛ جریان سفر به و گذر از و ملاقات با مرحوم تألیف ناصرالدین شاه؛ و ملاهادی سبزواری؛ قسمتی از نقل از ملاقات ملاهادی سبزواری با ناصرالدین شاه «... شاه می گوید: من گفتم كه بفرمایید ناهار بیاوردند تا خدمت شما صرف طعام هم كرده باشیم. حاجی، بدون این كه از محل خود حركتی بكند خادم خود را امر به آوردن ناهار كرد، خادم فوراً یك طبق چوبین با نمك و دوغ و چند قاشق و چند قرص نان پیش ما گذاشت، حاجی نخست آن قرصها را با كمال ادب بوسید و بر رو و پیشانی گذاشت و شكرهای بسیار از ته دل بجا آورد، سپس آنها را خورده كرده و توی دوغ ریخت، یك قاشق پیش من گذاشته و گفت شاها بخور كه نان حلال است، زراعت و جفت كاری آن دسترنج خودم می باشد، شاه گوید من یك قاشق صرف كردم، دیدم كه خوردن آن برای من دشوار است، اینك بعد از اجازه بقیۀ آن قرصها را به دستمالم بسته و به پیشخدمت دادم كه موقع مرض و كسالت یكی از افراد خانواده سلطنتی از آن نان حلال استشفا نمایند» تألیف محمد علی صص۴۲۴-۴۲۵؛ جریان درویشی که طلب سالیانه خیک روغن از ملاهادی سبزواری می‌کرد؛ یکی به مکبا علی الدنیا است و یکی به ؛ ملاک
آیت الله شیخ عباس اخوان
بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم خطابات حضرت علیه‌السلام به پیرامون «يا هشام من تعظّم في نفسه لعنته ملائكة السماء و ملائكة الأرض، و من تكبّر على إخوانه و استطال عليهم فقد ضادّ الله، و من ادّعى ما ليس له فهو اعنى لغير [رشده].» ج۱ص۱۵۴ برخی ریشه برخی از رذائل و بدهی‌های دیگر است مثل رذیله که سبب شدن انسان می‌شود؛ ریشه بودن برخی از برای دیگر فضائل و خوبی‌ها مثل بودن که از آن صفات نیکویی مثل و از دیگران در می‌آید؛ از صفات بسیار بد است به اینکه انسان به خود بی‌جا داشته باشد؛ باور درست مثل باور انسان به بلد بودن حرفه خود و باور اشتباه به خود را تافتهٔ جدا بافته دانستن از دیگران دانستن؛ بزرگی در انسان این است که آنچه که شأن است در او محقق شده باشد که معیار آن این است که مورد پذیرش خدای متعال بوده باشد؛ کسی‌که شأن در انسانیت برای خود قائل باشد به فرموده امام علیه‌السلام مورد ملائکه الهی است؛ حرکت در وادی غیر از حرکت در وادی صنایع و حرف و امور اجتماعی است؛ در وادی توحید به هر اندازه انسان پیش برود با خدای متعال بیشتر آشنا می‌شود که این باعث می‌شود خود را هر بیشتر پیش برود کم‌رنگ‌تر و کم‌فروغ‌تر و افتاده‌تر و ضعیف‌تر در مقابل خدای متعال ببیند؛ کسی‌که در مقابل خدای متعال برای خود شأن قائل است معلوم می‌شود کلا از وادی توحید بیرون است؛ روایات در مذمت ناظر به چند مطلب است: یکی اینکه خودش خودش را چیزی در محضر الهی ببیند که همان مطلبی بود که گذشت و دیگری این است که برای خود نسبت به دیگران جایگاهی قائل باشد یعنی بگوید من از دیگران برترم و دیگران به جایی نرسیدم و من رسیدم که جهت مذمت این دسته این است که سخنی می‌گوید که از باطن این سخن آگاه نیست؛ وَلَا تَقْفُ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ ۚ إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ كُلُّ أُولَٰئِكَ كَانَ عَنْهُ مَسْئُولًا :۳۶؛ چیزی را که نمی‌دانی نگو، حال آیا کسی که می‌گوید من از دیگران برترم واقف هست از دیگران یا نه؟ اگر بگوید واقفم که باید مدعای دانستن دیگران را داشته باشد که آن کسی‌که مغیبات دیگران را می‌داند واقف است که برخی چه نورانیتی دارند که او آن‌ها نرسیده است و یا اینکه نه مغیبات دیگران را نمی‌داند و نمی‌بیند بلکه دارد که این این در چند جهت خود را می‌نمایاند: ۱) به قصد دیگران و خود را بالا بردن که در واقع دارد می‌گوید. ۲) چه بسا همین دیگرانی که او دارد تحقیر می‌کند آن‌ها در وادی توحید شأن داشته باشد در حالی‌که این مدعی نمی‌داند؛ مرحوم آیت‌الله شیخ : ملا شدن چه مشکل، آدم شدن محالِ؛ نقل جریانی از مرحوم آیت‌الله شیخ پیرامون پدرشان مرحوم آیت‌الله شیخ عبدالکریم حائری یزدی در دوران جوانی و ارتکاب طاعت از دست نیاید گنهی باید کرد در دل دوست به هر حیله رهی باید کرد در وادی انسان نباید دم بزند و باید کند چو پیرِ سالِک عشقت به مِی حواله کند بنوش و منتظرِ رحمتِ خدا می‌باش جریان صبر چهل ساله مرحوم آقای اوحدی شست سال سختی دید تا شبی روی نیک بختی دید سی سال لاف مهر زدم تا سحرگهی وا شد دلم چو گل ز نسیم بهار عشق خطر تحقیر ولی خدا و مواجه شدن با لعن ملائکه و جن و انس السلام علیک یا ایتها الصدیقة الجلیلة الجمیلة ذات الاحزان الطویلة فی المدّة القلیلة المخفیة قبرها المجهولة قدرها فاطمة الزهراء بنت رسول الله دست من و عنایت و لطف و عطای فاطمه قلب من و محبت و مهر ولای فاطمه درد و من و کرامت و جود و شفای فاطمه جرم و من شفاعت روز جزای فاطمه به بذل دست فاطمه، به خاک پای فاطمه منم گدای فاطمه منم گدای فاطمه منم گدای فاطمه منم گدای فاطمه ۲۹محرم۱۴۴۵ ۲۵مرداد۱۴۰۲ آیت الله https://eitaa.com/akavan110
آیت الله شیخ عباس اخوان
بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ (۱) فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ (۲) إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ :۳ ایام یکی از اسماء حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها اسم است؛ اختصاص به سلام‌الله‌علیها است؛ کوثر به معنای که همان خیر بسیار زیاد است؛ این خیر کثیر در حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها چیست؟؛ یکی از وجوه خیر کثیری حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها است؛ تلاش برای منقطع کردن نسل اکرم صلی‌الله علیه وآله وسلم پس از ایشان؛ عدم موفقیت دشمنان به ریشه‌کنی نسل اکرم صلی‌الله علیه وآله وسلم؛ قتل کسانی‌که در برهه‌ای می‌گفتند و علیهماالسلام فرزندان رسول الله صلی‌الله علیه وآله وسلم هستند یکی از مصادیق کوثریت فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها به ماندگاری کثیر از ایشان؛ ماندگاری کار خیر برای شخص و تنعم این شخص پس از مرگ؛ یکی از معانی همان راه و روشی است که از انسان می‌ماند؛ كُتِبَ عَلَيْكُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ إِنْ تَرَكَ خَيْرًا الْوَصِيَّةُ لِلْوَالِدَيْنِ وَالْأَقْرَبِينَ بِالْمَعْرُوفِ ۖ حَقًّا عَلَى الْمُتَّقِينَ :۱۸۰؛ تعبیر آن مالی که که از انسان می‌ماند به خیر؛ خود مال که از شخص می‌ماند اگر در محل خودش مصرف بشود خیری است که از شخصی مانده وگرنه است؛ خدمات باقیمانده از مرحوم آیت‌الله شیخ در احیای ؛ محدودیت قبل از ورود مرحوم آیت‌الله حائری یزدی و خیر کثیر باقیمانده برای ایشان؛ از اصحاب برجسته مرحوم آیت‌الله مرحوم آیت‌الله آخوند بود، و نقل خوابی از ایشان در مورد قم و نقل آن برای مرحوم آیت‌الله حائری یزدی و ارجاع ایشان به مرحوم آیت‌الله محمدتقی (که جنایات بزرگی در حق ایشان کرد) برای تعبیر خواب؛ در خیر و برکت است؛ ثواب نوشتن فضیلت صلوات الله علیه: حدثنا محمد بن إبراهيم بن إسحاق (رحمه الله)، قال: حدثنا عبد العزيز ابن يحيى البصري، قال: حدثنا محمد بن زكريا الجوهري، عن [ جعفر بن ] محمد بن عمارة، عن أبيه، عن الصادق جعفر بن محمد، عن أبيه محمد بن علي، عن آبائه الصادقين (عليهم السلام)، قال: قال رسول الله (صلى الله عليه وآله): إن الله تبارك وتعالى جعل لاخي علي بن أبي طالب فضائل لا يحصي عددها غيره، فمن ذكر فضيلة من فضائله مقرا بها غفر الله له ما تقدم من ذنبه وما تأخر، ولو وافى القيامة بذنوب الثقلين، ومن كتب فضيلة من فضائل علي بن أبي طالب (عليه السلام) لم تزل الملائكة تستغفر له ما بقي لتلك الكتابة رسم، ومن استمع إلى فضيلة من فضائله غفر الله له الذنوب التي اكتسبها بالاستماع، ومن نظر إلى كتابة في فضائله غفر الله له الذنوب التي اكتسبها بالنظر. ثم قال رسول الله (صلى الله عليه وآله): النظر إلى علي بن أبي طالب عبادة، وذكره عبادة، ولا يقبل إيمان عبد إلا بولايته والبراءة من أعدائه ص۱۰۸ تألیف شیخ ؛ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَنِ اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ عَنْ جَبْرَئِيلَ عَنْ مِيكَائِيلَ عَنْ إِسْرَافِيلَ عَنِ اَللَّوْحِ عَنِ اَلْقَلَمِ قَالَ يَقُولُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: وَلاَيَةُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ حِصْنِي فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِي أَمِنَ مِنْ عَذَابِي. علیه‌السلام ج۲ص۱۳۶؛ خیر کثیر که باقی می‌ماند همان است؛ ثواب فرش کردن برای رفع تاریکی ؛ پایه‌گذاری عمل و اثرات آن تا هنگام ادامه آن عمل؛ بزرگ کردن؛ وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ مَنَعَ مَسَاجِدَ اللَّهِ أَنْ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ وَسَعَى فِي خَرَابِهَا أُولَئِكَ مَا كَانَ لَهُمْ أَنْ يَدْخُلُوهَا إِلَّا خَائِفِينَ لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ :۱۱۴؛ نقلی از مرحوم پدر استاد از مرحوم آیت‌الله ؛ تعطیل و تخریب مساجد در زمان رضاخان؛ برکات جاری برای پایه‌گذار ؛ احیای سنت برای حضرت علیه‌السلام توسط ؛ لزوم تلاش برای باقی ماندن سنت نیکو از انسان؛ شریک بودن رضاخان با گناه شخص و ؛ احیای سنت نیکوی تعطیلی روز شهادت علیه‌السلام توسط مرحوم آیت‌الله سید ابوالقاسم به علت زحمات ایشان برای تعطیلی روز شهادت امام صادق علیه‌السلام در زمان ریاست ایشان بر در زمان ؛ مطلب خیر را گرچه فراموش کنند ولی نزد خدای متعال محفوظ است و فراموش نمی‌شود
آیت الله شیخ عباس اخوان
شب دوم فاطمیه دوم ۱۵ دی ۱۴۰۰ https://eitaa.com/akavan110
بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم ایام «... فقالت نشدتکما الله الم تسمعا رسول الله یقول: رضا فاطمة من رضای وسخط فاطمة من سخطی» تألیف ج۱ص۳۱ جایگاه مخصوص سلام الله علیها در بین علیهم‌السلام؛ بودن حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها برای معصومین علیهم‌السلام؛ جایگاه خاص و مقام سلام الله علیها در بیان ؛ سرآمد بودن در سنین جوانی لم یلدم بسته لب و گرنه بگفتم دخت خدایند این دو نور مطهر دیوان اشعار جلوه شأن حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها برای معصومین علیهم‌السلام نه برای دیگران؛ بیان مرحوم در مورد عدم وادی و عدم جلوه برای ایشان در مدت چهل سال؛ مرحوم آیت‌الله شیخ : ملا شدن چه مشکل، آدم شدن محالِ؛ نقل جریانی از مرحوم آیت‌الله شیخ پیرامون پدرشان مرحوم آیت‌الله شیخ عبدالکریم حائری یزدی در دوران جوانی و ارتکاب ؛ نقل روایتی پیرامون محروم شدن بنده به مدت بیست سال از اشک چشم تا اینکه مبادا به هوای این اشک چشم سراغ برود تبیین مقصود از ذنب عرفانی طاعت از دست نیاید گنهی باید کرد در دل دوست به هر حیله رهی باید کرد سختی‌های زندگی مرحوم آیت‌الله شیخ عبدالکریم حائری یزدی؛ جریان به مرحوم قاضی توسط علیه‌السلام؛ جلوه به واسطه؛ جلوه به به واسطهٔ فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها و مقام که مقام پوشش است؛ فَلَمَّا جَآءَهَا نُودِیَ أَنۢ بُورِكَ مَن فِی ٱلنَّارِ وَ مَنْ حَوْلَهَا وَ سُبْحَٰنَ ٱللَّهِ رَبِّ ٱلْعَٰلَمِينَ :۸؛ فرمایش صلوات الله علیه در شب مبنی بر دلتنگی برای والدین بزرگوار خود؛ علت اینکه آخر در خانهٔ فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها رفته می‌شود؛ مقام عزاداری برای فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها که خود معصوم علیه‌السلام محو آن جلوه و مقام است؛ نقل و مشاهده استاد از مرحوم آیت‌الله در احترام ایشان به شرکت‌کنندگان در مراسم عزاداری؛ ما نهایتاً می‌فهمیم که جایگاه حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها جایگاه بلند و بزرگی است عدم جلوه حضرت عباس علیه‌السلام در محضر معصوم علیه‌السلام به علت رعایت ؛ جریان سخنرانی علیه‌السلام در کودکی در محضر حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها: أَبُو السَّعَادَاتِ فِي الْفَضَائِلِ أَنَّهُ أَمْلَأَ الشَّيْخُ أَبُو الْفُتُوحِ فِي مَدْرَسَةِ النَّاجِيَةِ أَنَّ الْحَسَنَ بْنَ عَلِيٍّ علیه‌السلام كَانَ يَحْضُرُ مَجْلِسَ رَسُولِ اللَّهِ صلی‌الله علیه وآله وسلم وَ هُوَ ابْنُ سَبْعِ سِنِينَ فَيَسْمَعُ الْوَحْيَ فَيَحْفَظُهُ فَيَأْتِي أُمَّهُ فَيُلْقِي إِلَيْهَا مَا حَفِظَهُ فَلَمَّا دَخَلَ عَلِيٌّ علیه‌السلام وَجَدَ عِنْدَهَا عِلْماً فَيَسْأَلُهَا عَنْ ذَلِكَ فَقَالَتْ مِنْ وَلَدِكَ الْحَسَنِ فَتَخَفَّى يَوْماً فِي الدَّارِ وَ قَدْ دَخَلَ الْحَسَنُ وَ قَدْ سَمِعَ الْوَحْيَ فَأَرَادَ أَنْ يُلْقِيَهُ إِلَيْهَا فَأُرْتِجَ عَلَيْهِ فَعَجِبَتْ أُمُّهُ مِنْ ذَلِكَ فَقَالَ لَا تَعْجَبِينَ يَا أُمَّاهْ فَإِنَّ كَبِيراً يَسْمَعُنِي وَ اسْتِمَاعُهُ قَدْ أَوْقَفَنِي فَخَرَجَ عَلِيٌّ فَقَبَّلَهُ وَ فِي رِوَايَةٍ- يَا أُمَّاهْ قَلَّ بَيَانِي وَ كَلَّ لِسَانِي لَعَلَّ سَيِّداً يَرْعَانِي. تألیف ج۴صص۷-۸؛ علت عدم منابعی از و حضرت عباس علیهماالسلام عدم جلوه ایشان در محضر معصوم علیه‌السلام است؛ جلوه حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها برای صلوات الله علیه: تحدث أمير المؤمنين (علیه‌السلام) بما كان و يكون و روي عن حارثة بن قدامة قال حدثني سلمان الفارسي، قال: حدثني عمار و قال: اخبرك عجبا؛ قلت: حدثني يا عمار، قال نعم، شهدت علي بن ابي طالب (علیه‌السلام) و قد ولج على فاطمة (علیهاالسلام) فلما بصرت به نادت، ادن لاحدثك بما كان و ما هو كائن و بما لم يكن الى يوم القيامة حين تقوم الساعة، قال: فرأيت امير المؤمنين (علیه‌السلام) يرجع القهقرى فرجعت برجوعه، اذ دخل على النبي (صلی‌الله علیه وآله وسلم) فقال له: ادن يا ابا الحسن فدنا فلما اطمأن به المجلس قال له: تحدثني أم احدثك؟ فقال: الحديث منك احسن يا رسول اللّه، فقال: كأني بك و قد دخلت على فاطمة و قالت لك كيت و كيت فرجعت، فقال علي (علیه‌السلام) نور فاطمة من نورنا فقال (صلی‌الله علیه وآله وسلم) أ و لا تعلم فسجد علي شكرا للّه تعالى قال عمار: فخرج امير المؤمنين و خرجت بخروجه فولج على فاطمة (علیهاالسلام) و ولجت معه، فقالت: كأنك رجعت الى ابي (صلی‌الله علیه وآله وسلم) فاخبرته بما قلته لك؟ قال: كان كذلك يا فاطمة، فقالت: